فشار مثبت مداوم از طریق بینی بعد از تزریق سورفکتانت در نوزاد نارس زیر 32 هفته دچار سندرم دیسترس تنف32

Abstract

هدف این مطالعه مقایسه فشار مثبت هوایی از طریق بینی و تهویه مکانیکی پس از تجویز سورفکتانت در نوزادان نارس دچار سندرم دیسترس تنفسی است در یک مطالعه تجربی، نوزاد پره ترم ( هفته) طی مدت یک سال در بیمارستان الزهرای تبریز بررسی شدند60س از دریافت یک دوز سور32تانت( سوروانتا، سی سی بازای هر کیلوگرم)، این نوزادان بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شده و حمایت تنفسی با استفاده از فشار مثبت هوایی مداوم از طر4ق بینی (گروه الف)و یا تهویه اجباری متناوب (گروه ب ) برقرار گردید مدت تهویه مکانیکی، تعداد نوزادان وابسته به تهویه مکانیکی در روز و پس از بستری، میزان عوارض و نتیجه کوتاه مدت بین دو گروه مقایسه شد نوزاد نارس با سن حاملگی + هفته و وزن زمان تولد + گرم، مذکر و مونث وارد مطالعه شدند بیماران گروه الف و ب از نظر سن حاملگی(بترتیب + و + 3ماه7 (P از نظر تعداد دوزهای ثانویه سورفکتانت ( در گروه الف در برابر در گروه ب (P میزان مرگ و م60 ( نفر در گروه الف در برابر نف203ر گ2862ب، (P و تعداد بیماران دچار ع29719کوت114718 ( نفر32ر گروه الف28ر برابر نفر در گروه ب، (P طی بستری بیمارستانی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود ن داشت