تعیین فضای صحیح هرنی دیسکال لومبر بر اساس یافته های MRI و یافته های حین جراحی در مقایسه با روش استاندارد رادیوگرافی ساده

Abstract

هدف از این مطالعه، بررسی ضریب توافق بین نتایج MRI و جراحی با یافته های رادیوگرافی پس از عمل در بیماران دچار فتق دیسک کمری است. بیمار دچار فتق دیسک کمری در یک مطالعه ارزش تشخیصی در مدت30 ماه بررسی شدند. نتایج پیش از جراحی MRI و حین عمل درتعیین سطح دیسک دچار فتق با نتایج 15دیوگرافی که پس از عمل فقرات را از C2 به پایین شماره گذاری می کند، مقایسه گردید. ارزیابی رادیولوژیک سگمان درگیر، روش استاندارد طلایی درنظر گرفته شد. مهره های ترانزیشنال بر اساس یافته های رادیوگرافی مشخص شدند. نتایج MRI و جراحی بطور جداگانه در این موارد نیز مقایسه گردید. بیمار دچار فتق دیسک کمری، مذکرو مونث، با سن متوسط + سال مطالعه شدند. میزان توافق بالا و معنی داری بین نتایج MRI و یافته های حین عمل با اطلاعات رادیولوژی مشاهده گردید (بترتیب =ضریب کاپا، p کمتر از ؛ = ضریب کاپا، p کم30 از ).نتایج MRI و یافته های حین عمل 16رتیب در 14 بیمار اشتباه بودند. تمام1257ن م4083 دارای یک مهره ترانزیشنال در سگمای کمری خاجی بودند ( در مجموع بیمار دچار مهره ترانزیشنال بودند)؛ یعنی MRI و جراحی توانایی تعیین صحیح سطح فتق را بترتیب در درصد و درصد م0719 دچار ساکرالیزاسیون یا لومباری0001ون0859تند. حساسیت MRI و جراحی بترتیب 0001رصد و درصد بود