میزان ریز مغذی های روی، مس، سلنیم سرمی و سیتوزولی بیماران مبتلا به سرطان پستان و تاثیر این ریزمغذی ها در رده سلولی T47D با سطح تظاهر ژن آنزیم تلومراز
Abstract
هدف از این مطالعه تعیین میزان روی، مس و سلنیم سرمی و سیتوزولی بیماران با سرطان پستان و تاثیر این عناصر برسطح تظاهر ژن آنزیم تلومراز در رده سلولی T47D در شرایط in vitro می باشددر این مطالعه توصیفی و تجربی تعداد بیمار با تومور بدخیم سرطانی و فرد با تومور خوش خیم برای اندازه برای اندازه گیری مس، ر50، سلنیوم سرمی و بافتی انتخاب شدند. بیمار ا50 فرد و نفر از فرد با تومور خوش خیم برای اندازه گیری عناصر مذکور و فعالیت نسبی آنزیم تلومراز در بافت انتخاب شدند.اندازه گیری مس32 روی در سرم 50بافت به 24ش جذب تمی 50پکترسکوپی ولی سلنیوم به روش اسپکترسکوپی جذب اتمی با کوره گرافیکی اندازه گیری شد.فعالیت نسبی آنزیم تلومراز در بافت تومورال و هم چنین در سلول سرطانی پستان T47D به روش TRAP Assay انجام شد.با مقایسه مقدار سرم روی، مس و سلنیوم بیماران با تومور بدخیم و باتومور خوش، فقط میانگین مس و سلنیوم سرم بیماران و شاهد از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت.میانگین مقادیر روی، مس و سلنیوم بافت بیماران با تومور بدخیم در مقایسه با گروه افراد با تومور خوش خیم از نظر آماری تفاوت معنی داری ما بین دو گروه در تمام موارد نشان داد.فراوانی فعالیت آنزیم تلومراز در بافت بیماران و شاهد به ترتیب درصد و درصد بود.فعالیت آنزیم تلومراز در رده سلولی سرطانی پستان T47D تیمار شده با سولفات روی در مقایسه با سلول های کنترل چنین بیان شد که در مقدار میلی مول در ساعت افزایش برابر داشت، اما در مقدار میلی مول در و ساعت در مقدار میلی مول در ساعت فعالیت آنزیم تلومراز، در مقایسه با کنترل کاهش داشتند.در گرو ههای تیمار شده با سولفات مس، در حالتی که سولفات مس میکرومول در مدت زمان ساعت به سلول اضافه شد، فعالیت آنزیم تلومراز برابر در مقایسه با کنترل9375ایش نشان 8اد.اما تیمار سلول ها با سلنیوالمتیونین در زمان های و ساعت و مقادیر و میکرومول تیمار شدند، فعالیت نسبی تلومراز در تمام موارد در مقایسه با کنترل ، کاهش نشان داد