بررسی صخامت مرکز قرنیه و ارتباط آن با قوز قرنیه

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی ضخامت قسمت مرکزی قرنیه و ارتباط آن با کراتوکونوس است. در یک بررسی توصیفیتحلیلی، بیمار (چشم) دچار عیوب انکساری از نظر وجود کرا500ونوس بررسی 1000و ضخامت قسمت مرکزی و محیطی قرنیه با استفاده از پاکی متری التراسونوگرافیک در تمامی آنها اندازه گیری شد. تشخیص کراتوکونوس با استفاده از توپوگرافی قرنیه صورت گرفته است. ضخامت قسمت مرکزی و محیطی قرنیه در دو دسته چشمها با و بدون کراتوکونوس مقایسه شد. همچنین رابطه بین این دو متغیر با سن و جنس بیماران تعیین گردید. بیمار( چشم) دچار عیوب انکساری مرد و زن وارد مطالعه شدند.متوسط ضخامت قسمت مرکزی افراد مورد مطالعه+ میکرومتر و متوسط ضخامت قسمت محیطی قرنیه + میکرومتر بود. متوسط ضخامت قسمت مرکزی قرنیه در چشمهای دچار کر500کونوس بطور 1000 داری کمتر بود(+ میکرومتر255 برابر245+ میکرومتر؛ کمتر از .(pهمچنین متوسط ضخامت قسمت محیطی قرنیه در چشمهای دچار کراتو3993س 53292معنی داری کمتر بود(+ میکرومتر در برابر+ میکروم335555977 از .(pرابطه معنی داری بین میزان ضخامت قسمت مرکزی و محیطی قرنیه با سن و جنس بیماران یافت نگردیدp) کمتر از)؛ با این وجود شخامت قسمت مرکز2807 ب47990ن مذکز کمتر بور(مساو3935