اپی لپسی دربیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

Abstract

هدف این مطالعه بررسی شیوع تغییرات EEG و اپی لپسی در MS و ارتباط آن با علایم بالینی و MRI جهت تعیین اندیکاسیون های انجام EEG می باشد. در طول ماه بیمار با تشخیص قطعی MS و واجد MRI انتخاب و پس از ان9ام EEG،100رسی شدند. ارتباط بین یافته های گوناگون در علایم بالینی با EEG و MRI مورد ارزیابی قرار گرفت. EEG در نفر مختل بود ( مورد در حد متوسط تا شدید). نفر دشارژ اپی لپتیفرم داشتند. نوع PP در درصد واجد اختلال گرید II و I73 بود و هیچ یک EEG نرمال48داشتند و برعکس EEG در درصد موارد 13 نرمال بود. بیمار "کوچکتر مساوی " پلاک سوپراتنتوریال75اشتند و تمام موارد PP با این حالت همراه بودند. بیمار دارای پلاک بسیار بزرگ (اغلب فاقد تغییرات (EEG 25 بیمار دارای پلاک مجاور کورتکس44اکثرا واجد تغییرات شدید (EEG ب15ند. بیمار حداقل یک نوبت تشنج داشتند که در درصد در ماه اول شروع MS بود. وقوع تشنج بین س14 از شروع MS متغیر بود (بطور متوسط سال بعد از شروع بیماری و باسن متوسط 20ال). نفر از مصروعین ضایعه شدیدMRI و تن ضایعه مجاور کورتکس داشتند ولی در هیچ یک پلاک بسی16 بزرگ دیده نشد. در بیمار ضایعه اپی لپتوژن یافت نش. تشنج G50 با و بدون6شروع فوکال، هر یک در نفر دیده شد. بیمار تشنج کل08یک یکطرفه، بیمار کلونیک دو طرفه و یک بیمار تونیک 18طرفه داشتند. بیمار اپی لپتیک دارای تغییرات ( EEG 255رد در حد 8رید (III بودند. بیمار علی رغم EEG مختل ( ح10 امواج قویا اپی لپتوژن) فاقد اپی لپسی بودند. در نفر از بیمار دارای شروع فوکال اپی لپسی، محل پاتولوژی 6ا محل شروع اپی لپسی مطابقت داشت