بررسی اثر بخشی رژیم ترکیبی کلونیدین با دکسترومتورفان و آمانتادین در مقایسه با رژیم دارویی کلونیدین در تخفیف علایم سندرم ترک تریاک

Abstract

این مطالعه برای ارزیابی تاثیر رژیم ترکیبی داروهای آمانتادین، دکسترومتورفان و کلونیدین در مقایسه با رژیم داروئی کلونیدین در رفع علائم سندرم ترک در بیماران وابسته به تریاک طراحی شد این مطالعه بصورت کارآزمایی دو سویه کور تصادفی انجام شد معیارهای ورود عبارت بودند از وابستگی به اپیات بر اساس ویرایش چهارم کتابچه تشخیص و آماری اختلالات روانی(DSMIV)، مردان تا ساله، نداشتن یا خفیف بودن بیماری های همراه و مثبت بودن آزمایش سم شناسی ادرار که جهت تایید استفاده اخیر از ابیات ها انجام می شد تمام بیماران با دادن20ضایت 40مه آگاهانه کتبی، شرکت در مطالعه را پذیرفتند بیماران در طول بستری بودند و به صورت تصادفی در گروه دارویی کلونیدین یا گروه دارویی ترکیبی قرار می گرفتند ارزیابی علایم ترک اپیوئیدها با استفاده از مقیاس کلینیکی ترک مواد اپیوئیدی اندازه گیری می شد این اندازهگیری بصورت پایه (حین بستری) و هر ساعت تا سه روز ثبت و علایم و نشانه های ترک ارزیابی می شد بعد از ارزیابی پایه، بیماران میلی گرم دکسترومتورفان چهار بار در روز، میلی گرم آمانتادین دوبار در روز، میلی گرم کلونیدین روزانه منقسم در سه دوز در رژیم داروئی ترکیبی، و تنها میلی گرم کلونیدین روزانه منقسم در سه دوز در رژیم داروئی کلونیدین دریافت کردند تمام بیماران میلی گرم استامینوفن 24ار در روز و میلی گرم کلونازپام سه بار در روز دریافت کردند مجموعا بیمار( بیمار در هر گروه) مورد ارزیابی نهائی قرار گرفت75 در بیمارانی که رژیم داروئی ترکیبی دریافت کرده بودند در 100 ساعت بعد از بستری، علائم ترک نسبت به گروه 0412ئی کلونیدین بهتر کنترل شد و تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود تعداد ضربان قلب، وضعیت دستگاه گوا0412تعریق، لرزش دست و اضطراب با تحریک پذیری بعد از ساعت از بستری از نظر آماری شدت کمتری در گروه داروئی ترکیبی نسبت به گروه داروئی کلونید500داشت