بررسی تغییرات ریت قلبی ماکزیمم قبل و بعد از بازتوانی قلب، در بیماران قلبی بعد از جراحی بای پس کرونری

Abstract

هدف از این مطالعه، بررسی اثرات بازتوانی قلبی، بر روی متغیرهای چون: ریت قلبی ماگزیمم، معادل متابولیک تخمینی(METs)، قند خون ناشتا، فشار خون سیستولیک، پروفیل لیپیدهای سرم و احساس بهبود کیفیت زندگی، در بیماران پس از جراحی بای پس عروق کرونری می باشد این پژوهش، یک مطالعه کارآزمایی بالینی است. در این مطالعه، بیمار، هفته بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر، تحت ماه برنامه های توانبخشی، قرار گرفتند و موارد فوق الذکر قبل و بعد از انجام بازتوانی قلبی مور50بررسی قرار 68فت از بیمار مورد بررسی، نتایج زیر بدست آمده است: درصد بیماران، 2رد و درصد بیماران زن بود فراوانی عوامل خطر: سابقه فشار خون بالا درصد، پروفیل لیپید سرمی بالا درصد، دیابت ملیتوس درصد، چاقی درصد، سیگار درصد 50ساقبه فامیلی مثبت بیماری زودرس عروق کرونر درصد بدست آمد در 72 درصد بیماران ریت قلبی ماگز28م بعد از بازتوانی قلبی افزایش پیدا کرد و میانگین ریت قلبی ماگزیمم قبل از بازتوانی ق183 ( +) و بعد از بازتوانی قلبی، (25) بوده است در درصد بی83ران، METs افزایش133دا کرد میانگین ME183در ابتدای دوره (+) و در انتهای دوره (+) شد میانگین زمان کل تس167رزش قبل از بازتوانی (60) و بعد از بازتوانی قلبی (+) بوده است ارتباط معنی داری بین مقادیر پروفیل لیپید، فشار خون سیستولیک و قندخون ناشتا، قبل و بعد از بازتوانی قلب، وجود نداشت احساس بهبود کیفی1808د15160د از بازتوانی قلب، افزایش داشت و میزا2813ب16144ورزش نیز بعد از با88وانی قلبی، افزایش نشان داد