عوامل فردی، اجتماعی و محیطی مرتبط با فعالیت فیزیکی در زنان بالای 18 سال شهر تبریز

Abstract

هدف از این مطالعه بر روی میزان شیوع فعالیت فیزیکی بین زنان و نیز بررسی عوامل فردی، اجتماعی و محیطی مرتبط با آن در جامعه تبریز بوده است تا بدین وسیله بتوان مداخلات موثر و راهکارهای مفیدی در این زمینه انجام داد. نفر از زنان بالای سال تبریز در گروه نفری از زنان کارمند، خانه دار و پزشک انتخاب گردید.ن300مطالعه مقطعی توصیفی تحلی18 بود و جمع آوری داد3 ها با ا100اده از پرسشنامه خود ایفا انجام شد. در آنالیز تحلیلی داده ها، برای مقایسه متغیر ها ی کیفی از آزمون T و آزمون کای دو استفاده شد عدم فعالیت فیزیکی در بین زنان مورد مطالعه از شیوع بالای درصد و فعالیت فیزیکی ناکافی درصد بوده است.فقط یک چهارم از زنان در حد لازم برای بهره مند شدن از فواید ورزش کردن فعالیت داشتند.در این مطالعه میزان فعالیت فیزیکی با سن، شغل، سطح تحصیلات، درآمد، تعداد فرزندان و BMI مرتبط نبوده است. جنبه های532یع زندگی بدون تحرک بین افراد شامل: استفاده ا227سائط نقلیه جهت رفت و آمد به مسافت های کوتاه ، تماشای تلویزیون، خواب نیمروزی، و عدم فعالیت در کارهای مربوط به خانه داری که با مصرف انرژی همراه بوده است. شایعترین فعالیت فیزیکی انجام شده توسط خانمها پیاده روی بوده است