ارتباط عوامل فردی و اجتماعی با علائم و الگوی یائسگی

Abstract

هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین عوامل فردی، اجتماعی و عوامل باروری با درصد فراوانی علائم روحی و جسمی یائسگی (کیفیت زندگی خانمهای حوالی یائسگی) و همچنین تاثیر کیفیت زندگی بر نگرش خانمها نسبت به یائسگی می باشد. این مطالعه مقطعی در کلینیکها و مراکز بهداشتی تبریز در استان آذربایجان شرقی واقع در شمالغرب ایران از فروردین تا فروردین انجام شد.از نفر خانمهای ساله سوالاتی در خصوص مشخصات زمینه ای، سابقه باروری، علایم روحی و جسمی یائسگی و نگرش خانمها نسبت به یائسگی، بعمل 84د. درد عضلات و م85صل درصد شایعت300 علامت و افزایش موها4060رت درصد کمترین علامت محسوب می شد. باافزایش سن کیفیت زندگی از دیدگاه افراد تحت مطالعه افت می کرد .PV با افزایش سطح تحصیلات کیفیت زندگی بهتر می شد .PV با افزایش تعداد فرزند کیفیت زندگی در حوالی 687سگی افت می کرد .PV با بهبود کیفیت زندگی نگرش مثبت نسبت 205یائسگی افزایش می یافت .PV درصد خانمها یائسگی را یک تغییرطبیعی در روند زندگی میدانستند.درصد خانمها یائسگی را به معنی پیری و حتی 0003صد خانمها یائسگی را نوعی بیماری ذکر کردند.