بررسی IgG سیر کودکان وراسب پوست در بیماران مبتلا به پمفیگوس قبل و بعد از درمان با ایمونوفلورسانس مستقیم و غیر مستقیم
Abstract
هدف از این مطالعه بررسی IgG در گردش خون بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس، قبل و پس از درمان است بیمار با تشخیص بافت شناسی پمفیگوس ولگاری60در یک مطالعه آینده نگر در مدت یک سال بررسی شدند سن متوسط و جنسیت بیماران تعیین گردید با استفاده از روش ایمونوفلورسانس مستقیم و غیر مستقیم، بترتیب اتوآنتی بادی های راسب پوست و در گردش خون، پیش از درمان ارزیابی گردید همچنین اتوآنتی بادی های در گردش خون و تغییر سطح آن پس از درمان ارزیابی شد تغییر در سطح اتوآنتی بادی های در گردش خون بعنوان معیاری برای تشخیص درمان های بکار رفته در نظر گرفته شده است بیمار با سن متوسط + سال، مورد مذکر و مورد مونث وارد مطالعه شدند شدت درگیری در تمام بیماران در حد ضعیف تا متوسط بود قبل از درمان، ( درصد) مورد از بیماران دارای IgG راسب در پوست و ( درصد) مورد دارای IgG در گردش بودند ( درصد) مورد 60 بیماران در اولین مراجعه فا1270gG 3955ردش بود27 یک ماه پس از در33ن، ( درصد) بیمار جهت ارزیابی مراجعه کردند که ( درصد) مورد آنها فاقد آنتی بادی درگردش بودند ( درصد) مورد از بیماران جهت20ررس33بعدی مراجعه نکردند گر چه متوسط IgG در گردش در بیماران مراج51 کر85 پس از درمان کاهش یافته بود، ولی این تغیی9 چش15یر نبود