تاثیر دوزهای بالا و پایین ویتامین (ب6 ) روی سطح سرمی6هوموسیستئین در بیماران دیالیزی و پیوند کلیه
چکیده
به منظور بررسی قابلیت در پائین آوردن سطح پلاسمایی و هوموسیستئین تام، بیمار همودیالیزی که دارای سطح هو26سیستئین تام بالاتر از میکرومول در لیتر بودند انتخاب و بصورت اتفاقی به دو گروه تقس15 شدند برای گروه اول به مدت هفته اسید فولیک خوراکی میلی گرم در روز به همراه ویتامین B6 خوراکی میلی گرم در روز و ویتامین B12 8ه میزان یک میلی گرم عضلانی بعد از هر 3ار دیالیز در دیالیز متوالی و سپس هر هفته به مدت یک ماه تجویز 80. برای گروه دوم ویتامین B6 خواراکی میلی گرم درروز به همراه اسید فولیک و ویتامین B12 مشابه گروه اول تجویز شد در گرو5 اول سطح هوموسیستئین تام قبل از درمان بطور متوسط + میکرومول در لیتر و بعد درمان + بود در گروه دوم سطح ق160درمان + و بعد درمان + بود در هر دو گروه بین سطح هوموسیستئین تام قبل و بعد درمان اختلاف بارزی وجود داشت نفر از بیماران که هوموسیستئین تام آنها بیشتر از میکرومول77619یتر270125ا رژیم ترکیبی درمان شدند. رژیم ترکیبی شا122121د ف197125میلی گرم در روز، ویتامین B6 خوراکی می84837م د288600 هر دو بمدت ه45243 وی170400B12 یک میلی گرم عضلانی در پنج روز متوالی و سپس هر هفته بمدت یک ماه بود. متوسط هوموسیستئین تام بعد درمان + بود بی14مقادیر قبل و بعد درمان اختلاف بارزی وجود داشت با این توضیح که =Pvalue 15د