بررسی توافق رزیدنت های روانپزشکی بیمارستان رازی تبریزدر مورد وضعیت روانی و شخصیتی بیماران روانپزشکی

Abstract

این مطالعه به قصد ارزیابی میزان توافق دستیاران روان پزشکی در ارزیابی وضعیت روانی و تشخیص مشکلات روان پزشکی در محورهای مختلف، انجام شد. در این میان همچنین نقش عوامل مختلف در توجیه اختلاف تشخیصی مورد سنجش قرار گرفت. بیمار روان پزشکی در جلسات روزانه گزارش صبحگاهی در بیمارستان روان پزشکی رازی تبریز، توسط دستیاران از نظر 117یت روانی و تشخیص های مطرح برای آنها در محورهای مختلف، ارزیابی شدند. داده های بدست آمده از این ارزیابی ها، با استفاده از ضریب توافق درون طبقه ای (ICC) برای تعیین توافق دستیاران مورد تحلیل قرار گرفت، و همچنین تحلیل واریانس برای تعیین نقش احتمالی عوامل مختلف در توجیه اختلافات تشخیصی ما بین دستیاران، انجام شد. توافق دستیاران در ارزیابی محور I در حد خوب تا عالی بود. در محور II نیز توافق در گروههای تحصیلی بالاتر در حد عالی بود. توافق در محورهای III و IV کم و در محور V پایین تا متوسط بود. اجزای بررسی وضعیت روانی در اکثر موارد نقش قابل ملاحظه ای در توجیه اختلافات تشخیصی نداشتند. جنس بیمار در محور V، درجه تحصیلی دستیار در محورهایIII, II و V و زبان و جنس دستیار در محورهای III و IV و V از این نظر مهم برآورد شدند