بررسی میزان کاهش نیاز به انسولین و قرص خوراکی در بیماران دارای نفروپاتی دیابتی

Abstract

در مطالعه حاضر به بررسی میزان نیاز به انسولین آنها در بیماران نفروپاتی دیابتی در سه مرحله متفاوت پرداخته شده است بیمار مبتلا به نفروپاتی دیابتی را از بین بیماران همو 30الیزی بیمارستان امام خمینی و سینا انتخاب نمودیم این افراد از لحاظ متغیرهای شخصی و میزان نیاز به انسولین و قرص خوراکی در سه مرحله متفاوت مورد بررسی قرار گرفتند مقایسه کاهش نیاز به انسولین و قرص خوراکی در سه مرحله مختلف نشان داد که کاهش نیاز به انسولین از دوران قبل از ایجاد نفروپاتی دیابتی به ESRD و از دوران CRF نسبت به مرحله ESRD و از مرحله قبل از شروع CRF نسبت به مرحله CRF از لحاظ آماری معنی دار بودند همچنین کاهش مصرف قرص خوراکی از مرحله CRF نسبت به مرحله ESRD و از مرحله قبل از شروع CRF نسبت به مرحله ESRD از لحاظ آماری معنی دار می باشند