درمان جراحی ایزوتروپی با کونورژنس با استفاده از دو روش جراحی

Abstract

مطالعه به صورت کارآزمائی بالینی دو سو کور تصادفی و مطابق شده در مراجعه متوالی بر روی بیمار با دامنه سنی تا سال و با20فاوت انحراف دور و نزدیک مساوی 3ا بیش13 از پریزم دیوپتر انجام گرفت.بیماران بصورت تصادفی به دو گروه استاندارد 10PF تقسیم شدند و بوسیله همکاری دو جراح تحت عمل تضعیف دو عضله رکتوس داخلی با یا بدون PF قرار گرفتند. همه بیماران تا ماه بعد از عمل پیگیری شدند و میزان دوربینی، انحراف درمانگاه به نزدیک و دور قبل و بعد از عمل و میزان ACA قبل و بعد از عمل در دو گروه با یکدیگر مقایسه شدند6بیماران از نظر سن و جنس، میزان دوربینی، میزان نزدیک بینی، میزان ACA، میزان انحراف دور و نزدیک مشابه بودند.نتیجه مطلوب در هفته اول، بعد از عمل در گروه PF در صد در صد بیماران دیده شد، در حالیکه در گروه استاندارد در هیچ مورد دیده نشد در ماه ششم بعد از عمل انحراف مطلوب در گروه PF همچنان در صد در صد بیماران وجود داشت ولی در گروه استاندارد تنها درصد نتیجه مطلوب پیدا کرده بودند که معنی دار نبود