بررسی اثر تیموزین بتا ۴ بر روی بیان HMGB2,HMGB1,HMGA1,HMGA2 بر روی سلولهای منوسیت بیماران خفیف مولتیپل اسکلروزیس نوع RRMS
Abstract
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری طولانی مدت (مزمن) سیستم عصبی مرکزی است. تصور می شود که این یک اختلال خود ایمنی است، وضعیتی که در آن بدن به اشتباه به خود حمله می کند. ام اس یک بیماری غیرقابل پیش بینی است که افراد را به طور متفاوتی تحت تاثیر قرار می دهد. برخی از افراد مبتلا به ام اس ممکن است فقط علائم خفیفی داشته باشند. وقتی ارتباط بین مغز و سایر قسمتهای بدن مختل میشود، برخی دیگر ممکن است توانایی خود را برای دیدن واضح، نوشتن، صحبت کردن یا راه رفتن از دست بدهند
مواد و روش کار: 30 بیمار MS مراجعه کننده به درمانگاه MS بیمارستان امام رضا با استیجهای خفیف انتخاب شد و از بیماران خونگیری به عمل آمده و سلولهای منوسیت بروش MACS از PBMC جدا شد سلول های منوسیت برای ارزیابی درصد خلوص بروش فلوسایتومتری ارزیابی شد با آنتی بادی CD14. سلولهای منوسیت سپس کشت داده شده و بصورت تایم کورس دو و هشت و بیست وچهار ساعت ساعت با پروتیین های تیموزین بتا 4 تحریک شد. بعد از اتمام تحریک سلول ها جمع آوری شده و میزان بیان پروتیین های HMGB1, HMGB2, HMGA1, HMGA2 بروش وسترن بلات ارزیابی شد
یافتهها: میزان بیان HMGA1, HMGB2با گذشت زمان تغییری نداشت ولی میزان بیان HMGA2,HMGB1 در ساعتهای نهایی تحریک افزایش نشان دادند.