مقایسه میانگین فشار دهلیز چپ با روش تهاجمی و میزان سطح دریچه میترال به روش اکوکاردیوگرافی سه بعدی

Abstract

به دلیل محدودیت های موجود در انـدازه گیـری سـطح دریچه میترال با روش پلنی متری، بر آن شدیم که روشـی جهـت ایـن اندازه گیری به کار ببریم که ازدقت قابل قبولی برخوردار باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین نقش گرادیان متوسط و ماکزیمم ولوسیتی دریچه میترال در ارزیابی شدت MS و ارزیابی ارتباط میانگین فشار دهلیز چپ با سطح دریچه میترال به روش 3D بود. روش تحقیق: در این مطالعه 133 نفر از بیماران مبتلا به تنگی رماتیسمال دریچه میترال که کاندید PTMC بودند و در طی سالهای 1401-1402 به بیمارستان شهید مدنی تبریز مراجعه کردند، مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از اخذ اطلاعات دموگرافیک بیماران و انجام مطالعـه اکوکـاردیوگرافی به روش 2D بیماران تحت اکوکاردیوگرافی از راه مری قرارگرفتند و سپس جهت اندازه گیری فشارهای همودینامیک انجام پروسیجر به کت لب برده شدند. در کت لب قبل از انجام PTMC، فشار دهلیز چپ و فشار متوسط شریان ریوی به طور مستقیم به وسیله کاتتر انداره گیری و اطلاعات مذکور ثبت شدند. یافته ها: میزان فشار دهلیز چپ بدست آمده از روش تهاجمی در سطوح دریچه میترال بیشتر از یک سانتیمترمربع و کمتر و مساوی یک سانتیمترمربع ارتباط معنی دار آماری داشت. در بین این دو گروه گرادیان متوسط فشاری دریچه اختلاف معنی داری نداشت.هرچند که در ساب گروپ آنالیز انجام شده فشارهای دهلیز چپ( بیشتراز 15 و کمتر و مساوی 15میلیمترجیوه)، گرادیان های فشاری دریچه اختلاف معنی داری داشتند و گرادیان متوسط دریچه 4.64±8.56 میلی مترجیوه با فشار دهلیزچپ بالای 15 میلی مترجیوه همراهی داشت.