تاثیر AdipoRon بر استرس اکسیداتیو و بیان ژن‎های مرتبط با ریتم سیرکادین در هیپوتالاموس موش‎های کوچک آزمایشگاهی نر در مدل محدودیت از خواب

Abstract

ریتم سیرکادین، که چرخه‌های 24 ساعته فعالیت‌های زیستی را تنظیم می‌کند، نقشی کلیدی در حفظ تعادل فیزیولوژیکی بدن دارد. اختلال در این ریتم به دلیل کمبود خواب مزمن می‌تواند منجر به پیامدهای جدی از جمله افزایش استرس اکسیداتیو و کاهش عملکردهای شناختی و متابولیک شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر AdipoRon (AR)، به‌عنوان یک آگونیست گیرنده آدیپونکتین، بر بیان ژن¬های مرتبط با ریتم سیرکادین، استرس اکسیداتیو و بیان پروتئین Sirt-1 در موش‌های کوچک آزمایشگاهی تحت محدودیت خواب مزمن بود. روش کار: در این مطالعه از 40 موش نر بالغ نژاد Swiss با وزن 5±25 گرم استفاده شد. موش‌ها به‌صورت تصادفی به چهار گروه ده تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه محدودیت خواب مزمن (CSR)، گروه CSR+ملاتونین، و گروهCSR+AR. محدودیت خواب با استفاده از دستگاه Multiple Platform Induction برای 21 روز متوالی القا شد. درمان AR و ملاتونین به‌صورت داخل بینی به ترتیب با دوزهای 10و 40 میکروگرم به مدت 21 روز انجام گرفت. پس از اتمام دوره درمان، شاخص‌های استرس اکسیداتیو شامل مالون دی آلدئید (MDA)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) گلوتاتیون پر اکسیداز (GPx) و ظرفیت کل آنتی اکسیدانی (TAC) و بیان ژن‌های مرتبط با ریتم سیرکادین شامل Bmal1، Clock، Per1 و Cry1 با استفاده از روش Real-Time PCR اندازه‌گیری شد. همچنین، بیان پروتئین Sirt-1 با روش وسترن بلات در ناحیه هیپوتالاموس بررسی گردید. یافته¬ها: نتایج این مطالعه نشان داد که القای محدودیت خواب مزمن باعث کاهش معنادار در بیان ژن‌های Bmal1، Clock، Per1 و Cry1 و افزایش سطح MDA و کاهش فعالیت آنزیم‌های SOD،GPx و TAC در هیپوتالاموس شد. با این وجود، تیمار با AR به‌طور معناداری توانست این تغییرات را اصلاح کند و بیان ژن‌ها و فعالیت آنتی‌اکسیدان‌ها را به سطوح نزدیک به گروه کنترل بازگرداند. همچنین، بیان پروتئین Sirt-1 در گروه CSR+AR در مقایسه با گروه CSR افزایش یافت.