Show simple item record

dc.contributor.advisorکیهان منش, رعنا
dc.contributor.authorعلیمحمدی, ثریا
dc.date.accessioned2025-06-09T07:40:09Z
dc.date.available2025-06-09T07:40:09Z
dc.date.issued1403en_US
dc.identifier.urihttps://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/72474
dc.description.abstractبیماری پارکینسون (PD) با تخریب نورون¬های دوپامینرژیک در بخش متراکم جسم سیاه و کاهش دوپامین درجسم مخطط یا ناحیه استریاتوم همراه است. با پیشرفت این بیماری، اثربخشی داروهای موجود کمتر می-شود. در حالی که علائم حرکتی شناخته شده¬ترین تظاهرات PD است، بیماران ممکن است از علائم غیر حرکتی مانند اختلالات شناختی نیز رنج ببرند. AdipoRon به عنوان آگونیست گیرنده آدیپونکتین، اثرات محافظت عصبی در مدل¬های مختلف بیماری¬های تحلیل برنده عصبی نشان داده است. بر این اساس، در این مطالعه اثر AdipoRon بر یادگیری و شناخت، استرس اکسیداتیو و بیان پروتئین¬های BDNF و PSD95 در هیپوکمپ موش‌های صحرایی نر بالغ پارکینسونی شده توسط تزریق 6-هیدروکسی دوپامین مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: تعداد 60 سر موش صحرایی نر بالغ به‌طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند: 1) گروه شم (Sham): حیوانات تحت شم جراحی قرار گرفته و سپس به مدت 21 روز DMSO را به صورت داخل بینی (IN) دریافت کردند. 2) گروه پارکینسون (PD): بعد از القای مدل PD با 6-هیدروکسی دوپامین، به مدت 21 روز DMSO به صورت داخل بینی (IN) دریافت کردند. 3) گروه پارکینسون+لوودوپا (Levodopa +PD) به مدت 21 روز داروی لوودوپا با دوز mg/kg10 دریافت کردند. 4) گروه پارکینسون +1/0 AdipoRon (1/0PD+Ad)، 5) گروه پارکینسون + 1AdipoRon (1PD+Ad)، و 6) گروه پارکینسون + 10 AdipoRon (10PD+Ad). در گروهای 4 تا 6، AdipoRon با دوز های 1/0، 1 و µg/rat 10 به مدت 21 روز به صورت داخل بینی تزریق شد. بعد از اتمام دوره درمان، تست ماز بارنز و تست شناخت جسم جدید انجام شد. یک روز بعد، حیوانات توسط کتامین و زایلازین بیهوش شده و بافت هیپوکامپ حیوانات برای بررسی وضعیت استرس اکسیداتیو و همچنین بیان پروتئین فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) و پروتئین پس سیناپسی با چگالی 95 (PSD-95) خارج شد. یافته¬ها: القای مدل پارکینسون باعث اختلال در اعمال شناختی، افزایش استرس اکسیداتیو و نیز کاهش بیان پروتئین¬های BDNFو PSD95 در هیپوکامپ شد. با این وجود تجویز اینترانازال AdipoRon با دوزهای µg1 و µg 10، باعث بهبود اختلالات شناختی شد. علاوه بر این، تزریق یک طرفه 6-OHDA منجر به افزایش سطح گونه¬های اکسیژن فعال و کاهش ظرفیت آنتی¬اکسیدانی کل (TAC) و آنزیم‌های آنتی¬اکسیدانی (SOD، GPx)، و بیان پروتئین¬های BDNF و PSD95 در بافت هیپوکامپ شد. با این حال، AdipoRon با دوز 10 میکروگرم به طور قابل توجهی این تغییرات بیوشیمیایی را در هیپوکامپ حیوانات PD کاهش داد.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکیen_US
dc.subjectپارکینسونen_US
dc.subjectاختلال شناختیen_US
dc.subjectاسترس اکسیداتیوen_US
dc.subjectفاکتورهای نوروتروفیکen_US
dc.titleتأثیر AdipoRon بر یادگیری و حافظه، شاخصهای استرس اکسیداتیو،BDNF و PSD95 در هیپوکمپ موش‌های صحرایی نر بالغ مدل پارکینسون القاء شده توسط 6-هیدروکسی دوپامینen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorفرج دخت, فرشته
dc.contributor.supervisorمحدث, گیسو
dc.identifier.docno6011995en_US
dc.identifier.callno11995en_US
dc.description.disciplineفیزيولوژیen_US
dc.description.degreeکارشناسی ارشدen_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record