بررسی اثر مایع کیست هیداتید در القا یا مهار آپوپتوزیس در رده سلول های سرطانی ریه انسان

Abstract

شواهد بسیاری وجود دارد که آنتی ژن های دفعی/ترشحی مرحله لاروی اکینوکوکوس گرانولوزوس )مایع کیست هیداتید(می توانند اثرات ضد سرطانی و انکوژنز را بین متابولیت های مشتق شده از انگل و رده های مختلف سلول های سرطانی القا کند. نقش دوگانه miR-145 به عنوان یک سرکوب کننده تومور یا انکوژن قبلاً در سرطان ها گزارش شده است. با این وجود، هنوز مشخص نیست که چگونه miR-145 باعث القای آپوپتوز در سلول های سرطان ریه تحت مواجهه با مایع کیست هیداتید می شود. مواد و روش ها: مایع کیست هیداتید بارور از کبد گوسفند آلوده جمع آوری و پس از دیالیز لیوفیلیزه گردید. سلول های سرطانی ریه انسانی H1299 به دو گروه کشت داده شدند: سلول های سرطانی ریه H1299 تیمار شده با مایع کیست هیداتید بارور و سلول های سرطانی بدون تیمار به عنوان سلول کنترل برای ارزیابی اثرات مایع کیست هیداتید بر روی سلول‌های H1299، میزان زنده بودن سلول ها با استفاده از روش MTT ارزیابی شد. علاوه بر این، بیان mRNA ژن‌های VGEF، Vimentin، کاسپاز-3، miRNA-145، Bax و Bcl-2 با روش Real-time PCR تعیین شد. آزمایش خراش برای ارزیابی اثرات مایع کیست هیداتید بر بررسی مهاجرت سلول ها انجام شد. یافته ها: سنجش MTT نشان داد که شیب افزایشی در رشد سلول‌های H1299 در هنگام مواجهه با 60 میکروگرم بر میلی‌لیتر مایع کیست هیداتید بارور به مدت 24 ساعت وجود دارد. فولد چنج نسبت کاسپاز-3، miRNA-145، Bax/Bcl-2 در سلول‌های H1299 تیمار شده با مایع کیست هیداتید کمتر از سلول‌های کنترل بود. در مقابل، فولد چنج ژن‌های VGEF و Vimentin در سلول‌های H1299 تیمار شده با HCF بیشتر از سلول‌های کنترل بود. نتیجه آزمون خراش نشان داد که مهاجرت سلول های H1299 در 24 و 48 ساعت زمان خراش پس از قرار گرفتن در معرض مایع کیست هیداتید افزایش یافته است. نتایج نشان می‌دهد که القای بیان پایین miR-145 در رده سلولی می‌تواند یک تنظیم‌کننده انکوژنیک احتمالی رشد سرطان ریه باشد.