شیوع چاقی در جمعیت استان آذربایجان شرقی و ارتباط آن با شاخص های دموگرافیک

Abstract

چاقی معمولاً به عنوان دسته ای از بیماری ها تعریف می شود که به دلیل تجمع زیاد چربی یا بافت چربی در بدن، ایجاد شده و بر سلامت انسان تأثیر می گذارد. چاقی یکی از پنج عامل اصلی خطر مرگ و میر در سطح جهان است. با توجه به شیوع روزافزون چاقی و عوارض مرتبط با آن و با توجه به کمبود مطالعات در ارتباط با این موضوع در استان آذربایجان شرقی، در صدد برآمدیم تا با طراحی یک طرح تحقیقاتی، شیوع چاقی در استان آذربایجان شرقی و ارتباط آن با شاخص های دموگرافیک را بررسی نماییم. مواد و روش ها: در این مطالعه 1500 خانوار ساکن در شهر تبریز، مرند، بناب، اسکو، ورزقان مورد بررسی گرفت. در هر یک از خانوارها از حداقل دو نفر (1 زن و 1 مرد) از اعضای واجد شرایط خانوارها که 65-15 سال داشته باشند به طور تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. وزن، قد و دور شکم برای تمام بیماران اندازه گیری شد. اطلاعات مورد نیاز در مورد سایر متغیرها مثل سن، جنس، وضعیت یائسگی، سابقه پزشکی و مصرف دارو با استفاده از پرسشنامه عمومی جمع آوری گردید. سپس با آزمون های آماری مناسب آنالیز شدند. نتایج: گروه سنی 55-45 سال بیشترین گروه سنی در جمعیت مورد مطالعه بود. در این مطالعه 1/69 درصد از جمعیت تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم داشتند و 9/52% جمعیت بیکار بودند. 7/63 درصد جامعه دچار اضافه وزن یا چاقی بوده اند. شیوع درجات مختلف چاقی بطور معنی داری در زنان بیشتر بود (P<0.05). با افزایش سن، شیوع اضافه وزن و چاقی نیز افزایش می یابد (P<0.05). شیوع اضافه وزن و چاقی در افراد متاهل به طور معنی داری بیشتر از افراد مجرد بود (P<0.05). چاقی شکمی در زنان به طور معنی داری بیشتر از مردان بود (P<0.05).