پیش آگهی طولانی مدت در پلی کندریت راجعه در ویزیت روزانه

Abstract

پاسخ غیر متعارف ایمنی سلولی بر علیه پروتئوگلیکان های غضروفی و عدم تعادل زیر مجموعه های T cell یکی از مهمترین عوامل ایجاد بیماری پلی کندریت می باشد و رسوب آنتی بادی های گردشی و کمپلکس های ایمنی زیادی در مفاصل این بیماران مشاهده شده است که این رسوبات اکثرا برای از بین بردن کلاژن تیپ II، IX و XI تولید شده اند. مولکول های HLA کلاس II ارتباط مستقیمی با وجود بیماری پلی کندریت راجعه دارد به عبارت دیگر افزایش آنتی ژن HLA-DR4 با افزایش ابتلا به بیماری همراه است. با توجه به مطالب ذکر شده هدف از مطالعه حاضر بررسی پیش آگهی بلند مدت بیماری پلی کندریت راجعه در بیماران بود. روش کار: مطالعه انجام شده یک مطالعه کوهورت بر روی بیماران مبتلا به بیماری خودایمنی است. در مطالعه انجام شده، جامعه مورد مطالعه شامل 29 بیمار مبتلا به پلی کندریت راجعه مراجعه کننده به کلینیک های روماتولوژی در مراکز شهرهای تبریز، ارومیه، تهران، کاشان، مشهد و اصفهان می باشد که بیماری آنها توسط روماتولوژیست تشخیص داده شده و تحت درمان قرار گرفته اند. معاینه بالا با توجه به نادر بودن بیماری، روش نمونه گیری به صورت شمارش کامل می باشد. پیگیری های مورد بررسی در این مطالعه شامل پاسخ به درمان اولیه، میزان بهبودی طولانی مدت، میزان بهبودی بدون دارو و میزان آسیب ناشی از پلی کندریت عودکننده است. نتایج: نتایج مطالعه نشان می دهد که داروها می توانند بهبودی بسیاری از بیماران را تسهیل کنند، اما بخش قابل توجهی از بیماران بهبودی بدون دارو را تجربه می کنند. همچنین به دلیل بازگشت بیماری پس از قطع DMARD ها، درمان های فعلی ممکن است نتایج دائمی و قطعی نداشته باشند و نیازمند رویکردهای درمانی مستمر و مستمر باشند. مقایسه مدت زمان بهبودی بدون دارو و مدت بهبودی بدون دارو نشان می دهد که بیماران می‌توانند برای مدت طولانی تری بدون نیاز به دارو بهبود یابند.