تعیین وضعیت حس در فلاپ های Advancement Pedicle به دنبال آمپوتاسیون انگشت شست دست

Abstract

از موارد مهم در درمان آمپوتاسیون انگشت شست دست، بدست آوردن حس و پوشش مناسب نسج نرم در کنار حفظ باقیمانده طول آن می باشد. به کار بردن تکنیکی که در آسیب های حاد شست دست بلافاصله قابل انجام بوده و آسیب به سایر انگشتان یا سایر نقاط بدن وارد نشود و در عین حال باعث اعاده حس دیستال پالپ شست شده و عملکرد قابل قبولی حاصل شود ایده آل خواهد بود. در این میان از بین روش های مختلف جراحی، استفاده از فلاپ پایه دار Advancement که فلاپ از خود شست دست آسیب دیده تهیه می شود جهت پوشاندن قسمت آمپوته شده بکار گرفته شده و حس مناسب همراه با فانکشن حاصل گردد، روش مناسبی است؛ با توجه به مطالب ذکر شده هدف از مطالعه حاضر تعیین وضعیت حس در فلاپ های Advancement Pedicle به دنبال آمپوتاسیون انگشت شست دست می باشد. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی 46 نفر از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهدا با آمپوتاسیون انگشت شست دست که همراه با دیفکت نسج نرم به خصوص سطح ولار انگشت شست با یا بدون دیفکت استخوانی باشند و ضایعه دیستال به مفصل اینترفالنژ شست باشند انتخاب شده و با انسزیون های طرفین انگشت شست تحت عمل جراحی advancement pedicle flap قرار گرفته و بعد از عمل جراحی و در طی ویزیت های بعدی، وضعیت حسی انگشت از طریق 2-point discriuination با انگشت طرف سالم اندازه گیری شده و مورد مقایسه قرار گرفتند.در عین حال فانکشن انگشت آسیب دیده نیز با انگشت سالم مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج: از 46 بیمار شرکت کننده در مطالعه مشخص شد که تعداد افراد دارای وضعیت حسی عالی 2 نفر در ویزیت اول به 26 نفر در ویزیت آخر رسید و تعداد افراد با وضعیت حسی اختلال شدید 18 نفر در ویزیت اول به 3 نفر در ویزیت آخر تغییر یافت (05/0˂P). صفر نفر از افراد با وضعیت عملکردی عالی در ویزیت اول به 6 نفر با وضعیت عملکردی عالی در ویزیت آخر تغییر یافتند؛ همچنین تعداد افراد با وضعیت عملکردی اختلال شدید از 38 نفر در ویزیت اول به 5 نفر در ویزیت آخر تغییر یافت(05/0˂P).