• English
    • Persian
  • English 
    • English
    • Persian
  • Login
View Item 
  •   KR-TBZMED Home
  • School of Dentistry
  • Theses(D)
  • View Item
  •   KR-TBZMED Home
  • School of Dentistry
  • Theses(D)
  • View Item
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

سنتز پلیمر حساس به pH و ارزیابی کارایی آن در بارگذاری و رهایش کنترل شده فلوراید

Thumbnail
View/Open
Meysam Asadi MScD thesis 1403.pdf (1.833Mb)
Date
1403
Author
اسدی, میثم
Metadata
Show full item record
Abstract
مقدمه: مطالعات نشان داده اند که درمان های ارتودنسی باعث افزایش بروز ضایعات پوسیدگی می شوند. امروزه مطالعات مختلف افزودن فلوراید به انواع مواد دندانی مانند کامپوزیت های دندانی، گلاس آینومر، ادهزیو های ارتودنسی و یا کوت فلوراید بر سطح اپلاینس های ارتودنسی را پیشنهاد کرده اند. یکی از بهترین روش ها برای بهبود این وضعیت انتقال و رهاسازی آهسته ی فلوراید در محیط دهان می باشد. هدف از این مطالعه تهیه پلیمر پلی (2- دی متیل آمینواتیل) متاکریلات و ارزیابی توانایی حمل و رهایش فلوراید توسط این ترکیب می باشد. مواد و روش ها: پلیمر پلی (2- دی متیل آمینواتیل) متاکریلات توسط روش پلیمریزاسیون رادیکالی انتقال اتم (ATRP)تهیه شد. جهت ارزیابی ویژگیهای شیمیایی و خصوصیات سطحی و مورفولوژی ترکیب حاصله، از تست FT-IR , NMR و SEM استفاده شد. برای بررسی گروه های عاملی از AT-FTIR در محدوده ی cm‐¹ ۴۰۰ -۴۰۰۰ و سرعت اسکن cm‐¹ ۱۶ استفاده شد. جهت بررسی سمیت از MMT استفاده گردید. جهت لود اولیه، از نمونه های پلی (2- دی متیل آمینواتیل) متاکریلات، میزان 0.02 گرم از پلیمر به 10 سی سی دهانشویه فلوراید 0.2% اضافه شده و برای 10 دقیقه در شیک انکوباتور در دمای 37 درجه سانتی گراد قرار گرفت. پلیمیر لود شده در مایع دهانشویه با استفاده از سانتیریفیوژ جداسازی شد. پلیمر لود شده به بزاق مصنوعی (pH=7) افزوده شد. میزان فلوراید آزاد شده هر روز برای 10 روز ارزیابی گردید. پس از ارزیابی اولیه، پلیمر با روش قبلی شارژ مجدد شده و با سانتریفیوژ جداسازی شده و سپس میزان آزادسازی فلوراید در سه سیکل و PH 4 و 7 در بازه زمانی 6 ساعته ( هر یک ساعت ) ارزیابی شد. یافته ها: میزان آزاد سازی فلوراید در pH 4 بیشتر از pH 7 بود. که این اختلاف در بازه زمانی یک ساعت اول و دوم معنادار می باشد . p value < 0.05 )) بیشترین رهایش فلوراید درهر دو pH در یک ساعت اول می باشد همچنین توانایی پلیمر در رهایش فلوراید بعد از هر بار شارژ در سیکلهای مختلف کاهش یا افزایش معناداری پیدا نمیکند این پلیمر با یک بار شارژ قابلیت ازاد سازی فلوراید را به مدت حداقل ده روز دارد و روند رهایش فلوراید در طی ده روز کاهشی می باشد نتیجه‌گیری: میزان آزاد سازی فلوراید از پلیمر سنتز شده در pH 4 بیشتر از pH 7 بود؛ وبا یکبار شارژ حداقل به مدت ده روز قابلیت رهایش فلوراید را دارد. همچنین با شارژ مجدد توانایی رهایش فلوراید کاهش پیدا نمیکند.
URI
https://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/72324
Collections
  • Theses(D)

Knowledge repository of Tabriz University of Medical Sciences using DSpace software copyright © 2018  HTMLMAP
Contact Us | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV
 

 

Browse

All of KR-TBZMEDCommunities & CollectionsBy Issue DateAuthorsTitlesSubjectsThis CollectionBy Issue DateAuthorsTitlesSubjects

My Account

LoginRegister

Knowledge repository of Tabriz University of Medical Sciences using DSpace software copyright © 2018  HTMLMAP
Contact Us | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV