بررسی تاثیر زمان اسید اچینگ زیرکونیا بر روی استحکام باند برشی بین ونیر پرسلنی و یک نوع بلوک زیرکونیا

Abstract

در این مطالعه که تعداد ۶۰ نمونه بلوک زیرکونیا که استانداردهای آن ها بررسی شده و سپس سطح آن ها آماده سازی شده، استفاده کردیم. در واقع استانداردهای نمونه زیرکونیا شامل اندازه صحیح، عدم وجود حباب و ندول، ضخامت و قطر صحیح کنترل و رعایت شد.محلول اسید اچ zircos-e etching solution در سه زمان اچینگ نیم، یک و دو ساعت مد نظر قرار گرفت و با گروه کنترل ( بدون اچینگ ) مقایسه شد. پس از آماده‌سازی سطحی، پرسلن بر روی نمونه ها پخته شد و ضخامت آن توسط میکرومتر اندازه گیری شد. برای اندازه گیری استحکام باند هر یک از نمونه ها، ناحیه حد فاصل پرسلن و زیرکونیا تحت استرس برشی با استفاده از دستگاه آزمون یونیورسال با سرعت mm/min ۱ تا زمان شکستن قرار گرفت. حداکثر نیرویی که باعث شکستن می شود بر حسب Mpa ثبت شد. در واقع معیار بررسی شکستگی‌ها تفاوت رنگ کور زیرکونیا و ونیر پرسلنی بود. در پایان بهترین‌زمان اچینگ جهت آماده سازی سطح بلوک زیرکونیا بر اساس استحکام باند انتخاب و معرفی شد. نتایج آزمایش به صورت میانگین و انحراف معیار گزارش شد. به علت برقراری نرمالیتی از میانه استفاده نشد. از نمودارها برای نمایش مقدار مقاومت در بین گروهها استفاده شد. ابتدا نرمالیتی داده ها با آزمون کلموگروف اسمیرنف تست شد. برای مقایسه میانگین مقاومت در بین دو گروه به علت برقراری نرمالیتی از آزمون تی تست استفاده شد و از آزمون من ویتنی استفاده نشد. برای مقایسه میانگین مقاومت در بین چهار گروه از آنالیز واریانس استفاده شد. به علت معنا داری آنالیز واریانس، مقدار مقاومت ها بصورت دو به دو (جفتی) در بین گروهها نیز مقایسه شد. از آزمون بونفرونی برای مقایسه دو به دو گروهها استفاده شد. به علت برقراری نرمالیتی از آزمون کروسکال ولیس و آزمون های تعقیبی آن استفاده نشد. برای ارزیابی اثر متقابل زمان و نوع باند از آنالیز واریانس دو طرفه نیز استفاده شد. مقدار احتمال کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ استفاده شد. مقدمه و اهداف: رستوریشن های سرامیکی به دلیل زیبایی مطلوب، سازگاری بافتی، مقاومت در برابر سایش، عدم نمایش لبه های تیره فریم فلزی، تطابق با دندان های طبیعی از لحاظ رنگ، بافت سطحی و شفافیت به طور گسترده استفاده می گردند. یکی از مشکلاتی که در ابتدا برای رستوریشن های سرامیکی مطرح شد شکننده بودن آنها در برابر استرس برشی بود که با تأمین ساپورت از یک ماده به عنوان فریم از جنس زیرکونیا برطرف می گردید. از معایب رستوریشن های با پایه زیرکونیا می‌توان به اپک بودن و باند ضعیف بین کور زیرکونیا و ونیر پرسلنی اشاره کرد که منجر به لب پریدگی ونیر پرسلنی میشود. بنابراین مطالعه حاظر با اهداف زیر انجام شد: 1- تعیین استحکام باند برشی ونیر پرسلنی به یک نوع زیرکونیا بدون آماده سازی سطحی 2- تعیین و مقایسه اثر اسید اچینگ به مدت نیم ساعت بر استحکام باند برشی ونیر پرسلنی به یک نوع زیرکونیا با گروه بدون آماده سازی سطحی 3- تعیین و مقایسه اثر اسید اچینگ به مدت یک ساعت بر استحکام باند برشی ونیر پرسلنی به یک نوع زیرکونیای با گروه بدون آماده سازی سطحی 4- تعیین و مقایسه ی اثر اچینگ به مدت دو ساعت بر استحکام باند برشی ونیر پرسلنی به یک نوع زیرکونیا با گروه بدون آماده سازی سطحی

روش تحقیق: روش تحقیق این پژوهش تجربی - آزمایشگاهی بود. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین استحکام باند برشی ونیر پرسنلی به یک نوع زیرکونیا با آماده سازی سطحی با محلول اچینگ به مدت نیم ساعت (001/0>P) ، یک ساعت (001/0>P) و دو ساعت (001/0>P) به صورت معنی داری از نمونه های زیرکونیا بدون آماده سازی سطحی بیشتر بود. بین میانگین استحکام باند برشی ونیر پرسنلی به یک نوع زیرکونیا با آماده سازی سطحی با محلول اچینگ به مدت نیم ساعت و یک ساعت (999/0=P) ، نیم ساعت و دو ساعت (999/0=P) و همچنین یک ساعت و دو ساعت (999/0=P) تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد بالاترین میزان استحکام باند برشی بین کور زیرکونیا و ونیر پرسلنی در زمان اچ دو ساعت و پایین‌ترین آن در گروه بدون آماده سازی سطحی بود. با این حال، تفاوت معنی‌داری از نظر استحکام باند برشی در 3 گروه آماده سازی سطحی با محلول اچینگ در 3 زمان مورد مطالعه دیده نشد. بنابراین افزایش استحکام باند کور زیرکونیا و پرسلن با روش اچینگ نسبت به زیرکونیای بدون آماده سازی سطحی می تواند منجر به کاهش شکست درمان‌های پروتز ثابت گردد و همچنین هزینه را هم برای بیماران کاهش خواهد داد.