بررسی تأثیر مکمل پروبیوتیک در مقایسه با دارونما بر شاخص های تن سنجی ، پروفیل لیپیدی و سطح سرمی آدیپوکین ها در سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 و خطر قلبی عروقی بالا

Abstract

اخيراً استفاده از پروبيوتيک‌ها براي بهبود پروفیل متابولیک بسيار موردتوجه قرارگرفته است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر مکمل پروبیوتیک چند سویه به مدت 16 هفته در مقایسه با دارو نما در بیماران سالمند مبتلا به دیابت نوع دو با خطر قلبی-عروقی بالا بود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بر روی 85 سالمند مبتلا به دیابت نوع دو بود. بررسی شوندگان به دو گروه پروبیوتیک و دارو نما تخصیص داده شدند و به ترتیب تحت درمان با یک عدد کپسول پروبیوتیک چند سویه حاوی مقادیر بالایی از 12 ســــــــویه باکتری پروبیوتیک به همراه فروکتوالیگوســـــــــاکارید به عنوان پری بیوتیک یا یک عدد کپسول دارو نما در روز به مدت 16 هفته قرار گرفتند. قبل و بعد از مداخله شاخصهای تن سنجی، سطوح سرمی ناشتای تری گلیسیرید، کلسترول کل، کلسترول HDL، کلسترول LDL و نیز سطح سرمی آدیپوکین ها (chemerin و Resistin ) اندازه‌گیری شد. نمونه خون قبل و بعد از مطالعه برای بررسی شاخص‌های سرمی، از بیماران تهیه شد. یافته‌ها: میانگین سنی افراد نمونه این تحقیق 15/70 سال بود. آزمون آماری تحلیل واریانس در اندازه گیری های مکرر نشان داد که تفاوت میانگین وزن در 4 زمان مختلف اندازه گیری شده از نظر آماری بین دو گروه معنی دار بود (P<0/001). با توجه به نتایج بدست آمده مشاهده شد که تفاوت میانگین سطح سرمی تریگلیسیرید، کلسترول LDL و کلسترول کل قبل و بعد از مداخله بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (P<0/001) ولی با توجه به 658/0=P برای سطح سرمی HDL، این تفاوت معنی دار نبود. آزمون آماری تحلیل واریانس در اندازه گیری های مکرر نشان داد که تفاوت میانگین سطح سرمی chemerin و Resistin در 2 زمان مختلف اندازه گیری شده از نظر آماری معنی دار بود (P<0/001). همچنین با توجه به مقدار 001/0>P مشاهده شد که میانگین سطح سرمی chemerin و Resistin در دو گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری داشت.