مدل سازی بقا و پیش آگهی در کودکان و نوجوانان مبتلا به بدخیمی های هماتولوژیک با درگیری کبدی تحت درمان

Abstract

اختلالات کبدی منجر به تاخیر درمان و در بعضی موارد قطع درمان و از سرگیری مجدد درمان گردیده است و علاوه بر عوارض ناشی از خود کبد باعث عود بیماری زمینه ای و تحمیل هزینه اضافی به بیمار می گردد. با دانستن این عوارض می توان با پیشگیری به کودکان و نوجوانان کمک بیشتری کرد. هدف از این مطالعه مدل سازی بقا و پیش آگهی در کودکان و نوجوانان مبتلا به بدخیمی های هماتولوژیک با درگیری کبدی تحت درمان در بیمارستان مردانی آذر تبریز می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در بخش خون و انکولوژی بیمارستان کودکان زهرا مردانی آذر از میان پرونده های کودکان و نوجوانان مبتلا به بدخیمی های هماتولوژیک بستری شده از تاریخ یکم دی ماه 1400 لغایت یکم دی ماه 1402 انجام شد. از اطلاعات موجود در پرونده داده های مربوط به اطلاعات دموگرافیک بیمار، نوع بدخیمی، زمان تشخیص، مرحله درمان و داروهای مورد استفاده در رژیم شیمی درمانی و دوز آنها و نتایج آزمایشات مربوط به عوارض کبدی قبل و بعد از دریافت این داروها استخراج شد. همچنین مدل سازی بقا با ثبت سیر بالینی و آزمایشگاهی بیمار از زمان تشخیص تا وقوع پیامد (شامل عود بیماری، رمیشن بیماری، بهبودی کامل و مرگ و میر) انجام شد و بر اساس روش Kaplan Meier مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه از 150 بیمار مبتلا به بدخیمی های هماتولوژیک تحت درمان، 55 نفر (36%) اختلالات آنزیم های کبدی داشتند. همگی بیماران دارای افزایش آنزیم های کبدی قبل از زمان ترخیص، رنج نرمال پیدا کردند. میزان سوروایوال در بیماران دچار عارضه ی کبدی 87% بود و یک نفر از بیماران در نهایت بهبودی کامل پیدا کرد که با BMA اثبات شده بود. میانگین مدت بستری در بخش 22.8 روز و میانگین مدت بستری در بیمارستان برابر 25.4 روز بود. پنج نفر از بیماران (9%) در نهایت فوت شدند. در بیمارانی که ماندگاری طولانی مدت آنزیم های کبدی داشتند که موجب توقف طولانی مدت درمان شده بود ، میزان مورتالیته بطور معنی داری بیشتر از بیمارانی بود که عارضه ی کبدی با یا بدون درمان در آنها بهبود یافته بود و درمان بدخیمی ادامه پیدا کرد.