بررسی تکوین فولیکول ها، ظرفیت آنتی اکسیدانی و عروق زایی پس از پیوند تخمدان کپسوله شده در داربست فیبرینی به همراه سدیم سلنیت

Abstract

یکی از راه های حفظ باروری در زنان مبتلا به سرطان پیوند بافت تخمدان است. تدابیری همچون استفاده از داربستها ، آنتی اکسیدان ها ، فاکتورهای رشد و هورمون ها در جهت تسریع در شروع مجدد فعالیت های تخمدانی و زنده مانی فولیکول ها در بافت تخمدان پیوندی بکار گرفته شده است هدف از این مطالعه بررسی رشد فولیکولی، ظرفیت آنتی اکسیدانی و عروقی شدن پیوند تخمدان محصور شده در داربست فیبرینی با سدیم سلنیت به منظور افزایش سرعت رگزایی و کاهش استرس اکسیداتیو در بافت تخمدان پیوندی بود. مواد و روش ها : در این مطالعه پژوهشی 20 سر رت ماده بالغ نژاد ویستار( 8-6 هفته) با چرخه استروس طبیعی بصورت تصادفی به 4 گروه کنترل ،گروه کنترل پیوندی (شاهد) ، گروه تخمدان پیوندی کپسوله شده وگروه تخمدان پیوندی کپسوله شده به همراه سدیم سلنیت تقسیم شدند تخمدان های گروه کنترل پیوندی دست نخورده و انکپسوله کردن تخمدان های گروه دوم و سوم در هیدروژل فیبرینی با و بدون سدیم سلنیت انجام شد و در نهایت بافت تخمدانی به روش اتوگرافت زیر پوست ناحیه ی کمری همان رت پیوند داده شد. بعد از 14روز ، تخمدان از بدن رت ها خارج شدند و ارزیابی مورفولوژی با استفاده از رنگ آميزى H&E و میزان فاکتورهای اکسیدانی (MDA) و آنتی اکسیدانی (SOD , GPx, TAC) با تکنیک الایزا و میزان بیان ژن های (ANGPT2 و VEGF, CD34) با استفاده از (Real-time) RT-PCR و تعیین سطح سرمی هورمون های, , FSH LH و E2 مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون one-way analysis of variance (ANOVA) آزمون Tukey`s و T-Test بررسی گردیدند و سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد. نتایج :نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطح آنزیم های انتی اکسیدانی و ظرفیت انتی اکسیدانی تام در گروه های درمانی تفاوت معنی داری نداشته و همچنین سطح مالون دی الدهید در گروه تخمدان پیوندی افزایش یافته است و در گروه های دریافت کننده انتی اکسیدان کاهش یافت.از طرفی تعداد فولیکول ها در گروه تخمدان پیوندی نسبت به کنترل کاهش یافت و در گروهای درمانی افزایش پیدا کرد.