بررسی فاکتورهای موثر بر نتیجه سنگ شکنی برون اندامی در کودکان

Abstract

سنگهای دستگاه ادراری یکی از ناراحت کننده¬ترین بیماریها هستند. شیوع آنها در مردان بیش از زنان است. پيشرفت هاي انقلابي در درمان هاي كم تهاجمي و غيرتهاجمي براي سنگها طي دو دهه ي گذشته صورت گرفته كه موجب تسهيل در برداشت سنگ ها شده است. درمان سنگهای کلیه در کودکان همواره با چالشهایی همراه بوده است. از یک سو با توجه به کوچک بودن جثه کودکان انتقال امواج به سنگ راحت تر صورت می گیرد و از سوی دیگر کم بودن قطر حالب می تواند دفع قطعات سنگ ایجاد شده در ESWL را با مشکل مواجه کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی فاکتورهای موثر در سنگ شکنی در کودکان میباشد. مواد و روش کار: در این مطالعه ابتدا تمام کودکان کمتر از 13 سال که در طی 5 سال گذشته در بیمارستان امام رضا تبریز و بیمارستان بهبود تحت ESWL قرار گرفته اند وارد مطالعه شدند. سپس اطلاعات مورد نیاز از پرونده سنگ شکنی آنها استخراج شد. این اطلاعات شامل خصوصیات دموگرافیک، خصوصیات سنگ و آزمایشات بیمار و سوابق قبلی سنگ شکنی و جراحی بیمار می باشد. سپس با آنها تماس گرفته شده و اطلاعات نهایی از نظر نیاز به درمانهای جراحی یا سایر درمانها برای سنگ و همچنین بروز عوارض از آنها سوال شد. عدم وجود سنگ در پیگیری به عنوان Stone free و سنگ باقیمانده کمتر از 4 میلیمتر به عنوان Insignificant در نظر گرفته شد. در نهایت اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS تحت آنالیز قرار گرفت و ارتباط متغیرهای مختلف با شکست درمان ESWL و بروز عوارض مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که سن کودک با شکست درمان و بروز عوارض ESWL ارتباط داشت.جنس کودک با شکست درمان و بروز عوارض ESWL ارتباط نداشت.اندازه سنگ با شکست درمان و بروز عوارض ESWL ارتباط داشت. محل سنگ با شکست درمان و بروز عوارض ESWL ارتباط نداشت.تعداد سنگ با شکست درمان و بروز عوارض ESWL ارتباط نداشت.تعداد شوکهای داده شده با شکست درمان و بروز عوارض ESWL ارتباط نداشت. میزان انرژی سنگ شکنی با شکست درمان و بروز عوارض ESWL ارتباط نداشت.