تاثیر پاندمی کووید بر الگوی اپیدمیولوژیک ترومای فیزیکی کودکان

Abstract

آسیب تروماتیک در کودکان و خصوصا موارد شکستگی ها از جمله شایع ترین موارد مراجعات به دپارتمان های اورژانس می باشند؛ به طوری که نزدیک به یک سوم تمامی کودکان تا قبل از سن ۱۷ سالگی حداقل یک مورد شکستگی را تجربه می کنند. با توجه به پاندمی کرونا که منجر به ایجاد قرنطینه گردیده است، به نظر می رسد که وضعیت موجود بتواند بر روی میزان مراجعات و الگوی اپیدمیولوژیکی آسیب های تروماتیک کودکان تاثیرگذار باشد. هدف از این مطالعه،‌ ارزیابی تاثیر پاندمی کووید بر الگوی اپیدمیولوژیک ترومای فیزیکی کودکان می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی گذشته نگر پرونده تمامی کودکان زیر 18 سال مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان امام رضا مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات از تاریخ اسفند ۱۳۹۶ تا اسفند ماه 1400 جمع آوری شدند. از هر پرونده اطلاعات مربوط به نوع تروما ، جنس و سن و محل آناتومیک تروما و مرگ ناشی از تروما و مکانیسم حمل و نقل بیمار به اورژانس و محل وقوع، فصل رخداد ، پیامد بعد از 24 ساعت فالوآپ جمع آوری گردید. در نهایت اطلاعات بیماران در زمان قبل و بعد از پاندمی (هر قسمت مربوط به ۲ سال) مقایسه شده و تغییرات از نظر اپیدمیولوژیک و مکانیسم های تروما بررسی شدند. یافته ها: از بین ۱۰۰۰ پرنده بالینی بررسی شده، گروه قبل از کووید برابر ۶۲۴ مورد (۴/۶۲ درصد) مراجعه و گروه بعد از کووید برابر ۳۷۶ مورد (۶/۳۷ درصد) مراجعه بوده است. در هر دو دوران قبل و بعد از کووید بیشترین فراوانی ترومای فیزیکی کودکان مربوط به گروه سنی ۷ تا ۱۳ سال می باشد (۹/۴۰ درصد و ۹/۳۵ درصد). در زمان قبل از کووید ۸/۶۶ درصد کودکان و در زمان بعد از کووید ۸/۶۷ درصد بیماران جنسیت مذکر داشتند. بیشترین فراوانی محل ترومای فیزیکی در کودکان مربوط به محل های عمومی با فراوانی ۲/۳۳ درصد و سپس مدرسه با فراوانی ۳/۳۰ درصد بوده است. در مقابل در زمان کووید، بیشترین فراوانی محل ترومای فیزیکی در کودکان مربوط به خانه با فراوانی ۱/۳۵ درصد و سپس مدرسه با فراوانی ۷/۲۳ درصد بوده است (۰۱۲/۰p=).