بررسی نقش سونوگرافی در تشخیص و درمان بیضه نزول نکرده

Abstract

بعضی از مطالعات بر مفید بودن سونوگرافی در اندازه‌گیری بیضه تأکید داشتند اما بعضی مطالعات نتایج را برعکس گزارش کرده‌اند.همچنین اکثر مطالعات انجام شده با تأکید بر تشخیص محل بیضه بودند و بسیاری از آنها نتایج متناقضی نیز داشتند و مطالعه ما در جهت رفع این تناقض می‌باشد. بعلاوه هیچ مطالعه‌ای بر روی سایز بیضه نزول نکرده تأکید نداشت و مطالعاتی که وجود داشت سایز بیضه اسکروتال را مورد بررسی قرار داده بودند. در تعدادی از بیماران میان آنچه در سونوگرافی در مورد سایز بیضه بیان میشود با واقعیت اختلاف وجود دارد. ما در این مطالعه برآن شدیم تا به بررسی سونوگرافیک سایز و موقعیت تستیس نزول نکرده و مقایسه آن با اندازه گیری مستقیم بپردازیم. مواد و روش ها: کلیه بیماران با تشخیص بیضه نزول نکرده که در سرویس ارولوژی بیمارستان مردانی آذر تحت عمل جراحی ارکیوپکسی قرار می گیرند وارد مطالعه شدند. کلیه بیماران تحت معاینه بالینی توسط ارولوژیست اطفال و سونوگرافی توسط یک متخصص رادیولوژی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از جراحی (اکسپلور اینگوینال یا لاپاروسکوپی) با نتایج معاینه و سونوگرافی مقایسه شد. تعداد بیماران بر اساس سرشماری بیماران وارد شده در مطالعه در این بازه زمانی بود که برآورد ما حدود ۶۰ بیمار بود. از روشهای آماری برای مقایسه وضعیت معاینه و سونوگرافی بیضه نزول نکرده با وضعیت نهایی آن استفاده شد. سطح معناداری p value 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه 58 بیمار مذکر با میانگین سنی 6/34 ماه (با فاصله اطمینان 51/43 – 69/25) وارد مطالعه شدند. از این بین 51 بیمار دارای UDT تنها در یک بیضه و هفت بیمار دارای UDT دو طرفه بودند. در بررسی انجام گرفته جهت تعیین اندازه بیضه، میانگین اندازه بیضه به روش سونوگرافی 7/14 میلی متر (فاصله اطمینان 62/15 – 78/13) بود. همچینن در بررسی به روش مستقیم حین جراحی (با یک دیتای گم شده)، میانگین سایز 41/13 (فاصله اطمینان 18/14- 64/12) برآورد شد. درمقایسه انجام گرفته توسط آزمون غیرپارامتریک Wilcoxon signed ranks test، اندازه گیری های صورت گرفته تفاوت معنی داری داشتند (001/0 > p value) و اندازه های گرفته شده توسط سونوگرافی بزرگتر از اندازه گیری های مستقیم بودند.