بررسی واکنش بافتی سیلر جدید اندودانتیکس برپایه پلی کاپرولاکتون در مدل حیوانی رت

Abstract

مقدمه: سيلر ها فضای بين گوتا و ديواره های کانال را به خوبی پر ميکند و يک سيل مناسب برای جلوگيری از کلونيزه شدن ميکروارگانيسم های داخل دهان در بافت های-پری اپيکال و داخل فضای کانال ايجاد ميکند. پلی کاپرولاکتون از پليمرهای مصنوعی بسيار زيست سازگار میباشد که به طور وسيعی درمصارف پزشکی، دارويی و دندانپزشکی استفاده میشود. رزين اين ماده پايه بسيار عالی جهت توليد رزينهای نوين دراندودانتيکس به حساب می آيد. دليل استفاده ازپلی کاپرولاکتون درسيلر اين است که : در برابر حل شدن درآب مقاوم است،زيست تخريب پذيرمي باشد،دارای خاصيت آنتی ميکروبيال مي باشد،همچنين دارای خواص مکانيکی نسبتا مناسب جهت استفاده درپرکردن کانال هنگام درمان ريشه ميباشد. روش اجرا: روش بررسی زیست سازگاری در این مطالعه که بر روی Rat انجام شد ، کاشت ماده داخل تیوپهای پلی اتیلنی بصورت زیر جلدی در موشها بود و سپس تهیه مقاطع هیستولوژیک و بررسی پاسخ التهابی در فواصل زمانی 3، 7، 60،30،15 روز انجام شد و در نهایت مقایسه واکنش های بافتی درفواصل زمانی مختلف انجام گردید. این مطالعه روی80 عدد موش نر انجام گردید که به طور تصادفی به 5گروه 16 تایی تقسیم شدند. پس از بیهوشی ، مواد مورد آزمایش که مطابق دستور کارخانه تهیه شده اند داخل محل برش زیر جلد روی فاسیای عضلات قرار داده شدند. در یکی از برشها لوله خالی، به عنوان کنترل ودر لوله دیگر سیلر مورد نظر قرار داده شد. پس از اینتروالهای زمانی7،3، 60،30،15 روز حیوانات مجددا بیهوش گردیده و نمونه ها به صورت enblock شامل، پوست، فاسیای عضلات برداشته شد. پس از رنگ امیزی توسط هماتوکسیلین ائوزین توسط میکروسکوپ نوری بررسی شدند. درجه التهاب در هر نمونه میانگین تعداد سلولهای در سه فیلد میکروسکوپی و سپس میانگین تعداد سلولهای التهابی در 4 لام در نظر گرفته شد. در نهایت مقایسه واکنش های بافتی در فواصل زمانی مختلف انجام شد. نتایج: در زمان ارزیابی سه روز و دو هفته ، بین میانگین متغیر تعداد سلول التهابی دردو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی دار آماری وجود داشت و میانگین متغیر تعداد سلول التهابی در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود .(0/05 >P-value) در هیچ یک از سه زمان ارزیابی یک هفته ، یک ماه و دو ماه بین درجه التهاب در دو گروه تحت بررسی تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. (0/05 >P-value) بین میانگین رتبه متغیر درجه التهاب در زمان ارزیابی سه روز با میانگین رتبه آن متغیر در زمانهای یک ماه و دو ماه تفاوت معنی دار آماری وجود داشت و میانگین رتبه متغیر مذکور در زمان ارزیابی سه روز بیشتر از میانگین رتبه آن متغیر زمانهای یک ماه و دو ماه بود. (05/0> (P-value بین میانگین رتبه متغیر درجه التهاب در زمان ارزیابی یک هفته با میانگین رتبه آن متغیر در زمانهای یک ماه و دو ماه تفاوت معنی دار آماری وجود داشت و میانگین رتبه متغیر مذکور در زمان ارزیابی یک هفته بیشتر از میانگین رتبه آن متغیر زمانهای یک ماه و دو ماه بود. (05/0> (P-value بین میانگین رتبه متغیر درجه التهاب در زمان ارزیابی دوهفته با میانگین رتبه آن متغیر در زمانهای یک ماه و دو ماه تفاوت معنی دار آماری وجود داشت و میانگین رتبه متغیر مذکور در زمان ارزیابی دو هفته بیشتر از میانگین رتبه آن متغیر زمانهای یک ماه و دو ماه بود. (0/05 >P-value) بین میانگین رتبه متغیر درجه التهاب در سایر زوج گروههای تحت بررسی تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت.(05/0 >P-value) نتیجه گیری: بین میانگین رتبه متغیر درجه التهاب در زمان ارزیابی یک هفته با میانگین رتبه ان متغیر در زمانهای یک ماه و دو ماه تفاوت معنادار اماری وجود داشت و میانگین رتبه متغیر مذکور در زمان ارزیابی یک هفته بیشتر از میانگین ان در یک ماه و دو ماه بود. (0/05>P-value) بین میانگین رتبه متغیر درجه التهاب در زمان ارزیابی دوهفته با میانگین رتبه ان متغیر در زمانهای یک ماه ودو ماه تفاوت معنادار اماری وجود داشت و میانگین رتبه متغیر مذکور در زمان ارزیابی یک هفته بیشتر از میانگین ان در یک ماه و دو ماه بود.(0/05> P- value) بین میانگین رتبه متغیردرجه التهاب در سایرزوج گروههای تحت بررسی تفاوت معنادار وجود نداشت.(05/0> P-value) بعد از دوره های زمانی 30 و 60 روز یک التهاب متوسط در هردو گروه سیلر وکنترل مشاهده میشود. با توجه به اینکه گروه حاوی سیلر از نظر التهابی تفاوت معنی دار با گروه کنترل نشان نداد؛زیست سازگاری بافتی مناسبی را در مقایسه با گروه کنترل دارد.