تاثیر پماد موضعی بره‌موم بر شدت درد اپی‌زیوتومی و بهبود زخم: یک کارآزمایی تصادفی کنترل‌ شده

Abstract

مقدمه: یکی از شایع ترین عوارض زایمان، پارگی واژن و پرینه است که ممکن است به طور خود به خود در حین زایمان یا از طریق برش جراحی (اپی‌زیوتومی) در پرینه و واژن رخ دهد. تأخیر در ترمیم زخم اپی‌زیوتومی و درد ناشی از آن می تواند منجر به عواقب کوتاه مدت و بلند مدت مادری و نوزادی شود. لذا این مطالعه با هدف تعیین تأثیر پماد موضعی بره‌ موم بر شدت درد (پیامد اولیه) و بهبود زخم اپی‌زیوتومی (پیامد ثانویه) و تعیین عوارض جانبی بره‌موم انجام گرفت. روش کار و مواد: این پژوهش به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی سه‌ سو‌کور بر روی 72 زن زایمان‌ کرده نخست‌زا و دوم‌ زا (36 نفر در گروه پماد بره‌موم و 36 نفر در گروه دارونما) مراجعه‌ کننده به بیمارستان طالقانی تبریز- ایران از فروردین تا آذر 1402 انجام شد. گروه‌ مداخله، پماد بره‌ موم و گروه کنترل پماد پلاسبو (پماد حاوی اوسرین) به اندازه یک بند انگشت (2 سانتی‌متر) در محل پرینه 2 بار در روز، در فواصل 12 ساعته (2± ساعت) به مدت 10 روز دریافت نمودند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و مامایی، مقیاس REEDA و VAS توسط محقق در 12 ساعت اول و 1±10 روز پس از زایمان انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون من ویتنییو به علت توزیع غیرنرمال داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین± انحراف معیار امتیاز REEDA در گروه بره‌ موم و پلاسبو در روز اول به ترتیب 7.0±8.0 و 7.0±7.0 و روز دهم به ترتیب 6.0±0.1 و 3.0±7.0 بود و تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه در قبل (912.0=P) و بعد از مداخله وجود نداشت (413.0=P). میانگین± انحراف معیار امتیاز VAS در گروه بره‌ موم و پلاسبو در روز اول به ترتیب 7.3±3.2 و 3.3±6.1 و روز دهم به ترتیب 4.1±2.2 و 0.2±3.1 بود و تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه در قبل (568.0=P) و بعد از مداخله وجود نداشت (573.0=P). نتیجه‌ گیری: با توجه به نتایج این مطالعه پماد بره‌ موم سبب افزایش میزان ترمیم و کاهش درد اپی‌زیوتومی نمی‌شود. با این حال، مطالعات بیشتری برای تایید یافته‌های این مطالعه پیشنهاد می‌شود.