بررسی سازگاری دارو- اکسپیان و پایداری فیزیکوشیمیایی پودرهای تولید شده توسط روش اسپری درای، فریز درای و توبولار میکسر

Abstract

مقدمه: در اکثر فرمولاسیون های پودر خشک استنشاقی ، ماده دارویی و حامل دو جزء اصلی هستند. لاکتوز شایع ترین حامل در پودرهای خشک استنشاقی می باشد که می تواند در حضور آمین های اولیه و ثانویه وارد واکنش میلارد شود. سالبوتامول سولفات (SS) و فورموترول فومارات (FF) حاوی آمین ثانویه هستند.هدف: از آنجایی که واکنش Maillard در پودرهای خشک استنشاقی تا کنون مورد بررسی قرار نگرفته، این مطالعه با هدف بررسی هرگونه واکنش بالقوه دارو – اکسپیان انجام شده است. همچنین با توجه به استفاده ی سلکوکسیب برای درمان سرطان ریه در سال های اخیر، در این مطالعه به تولید فرمولاسیون های مختلف این دارو به منظور بهبود ویژگی های فیزیکوشیمیایی نیز پرداخته شده است.مواد و روش ها: ابتدا سازگاری دارو - اکسپیان با تهیه مخلوط های دوتایی بررسی شد. فرمولاسیون های مختلف با استفاده از توبولارمیکسر، اسپری درای و فریز درای تهیه شد. نمونه ها در شرایط دمایی و رطوبتی بالا (40°C ± 2, 75% ± 5 RH) نگهداری شده و متعاقباً برای شناسایی مواد دگراده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. DSC، FTIR، HPLC و MS-spectroscopy جهت بررسی تشکیل مواد دگراده مورد استفاده قرار گرفتند. عملکرد استنشاقی با استفاده از دستگاه NGI ارزیابی شد. نتایج: نتایج نشان داد که رنگ برخی از فرمولاسیون ‌ها پس از نگهداری به قهوه‌ای تغییر کرد (فورمترول سالبوتامول اسپری درای). ترکیبات اداکت در فورمترول قبل و بعد نگهداری مشاهده گردید. مشاهده ی m/z مربوط به ترکیبات اداکت توسط طیف سنج جرمی نشانگر واکنش میلارد در پودرهای تولید شده بود. لوسین به عنوان اکسپیان سازگار با سلکوکسیب شناسایی شد.نتیجه گیری: با توجه به امکان پذیر بودن واکنش ملارد در پودرهای خشک استنشاقی رعایت عوامل محیطی همچون دما و رطوبت در تمام طول پروسه ی تولید حائز اهمیت است. پودرهای تهیه شده با روش اسپری درای، در برابر دگراداسیون آسیب پذیرتر بودند.