ارزیابی اثرات اسانس آویشن باغی در پیشگیری از تحمل و وابستگی ناشی از مورفین در موش سوری نر

Abstract

مقدمه: مطالعات قبلی تأثیر سیستم گلوتامینرژیک و استرس اکسیداتیو را در پیدایش تحمل و وابستگی به مورفین نشان داده‌اند‌. اسانس آویشن باغی، با توجه به اثرات آنتی‌اکسیدانی و مهارکنندگی بر روی گیرنده‌‌های‌NMDA ، می‌تواند در پیشگیری از تحمل و وابستگی ناشی از مورفین مؤثر باشد. هدف: ارزیابی اثرات تجویز داخل صفاقی اسانس آویشن باغی در پیشگیری از تحمل و وابستگی ناشی از مورفین در موش سوری نر بود.روش‌کار: 50 سر موش‌ سوری نر (‌30-20 گرم) به صورت تصادفی انتخاب شدند و در 5 گروه 10تایی قرار گرفتند: گروه کنترل سالین، گروه کنترل مورفین و سه گروه دریافت کننده اسانس آویشن باغی(25, 50, 100 mg/kg ,ip)‌‌. گروه‌ها رژیم‌های دارویی را به مدت ده روز دریافت کردند. دوز‌های مختلف اسانس آویشن باغی نیم ساعت قبل از تزریق روزانه مورفین به موش‌ها تزریق گردید. در روز یازدهم، بعد از گرفتن پایه از حیوانات، مورفین mg/kg ,ip)‌ (9 تزریق شد و تست هات پلیت طی یک ساعت انجام گرفت. یک ساعت بعد از انجام تست هات پلیت، تزریق نالوکسان(5 mg/kg ,ip) صورت گرفت و علائم قطع مصرف طی نیم ساعت ثبت شد. در نهایت، حیوانات بیهوش شدند و خونگیری از قلب جهت اندازه‌گیری سطوح سرمی MDA و TAC به عمل آمد.یافته‌ها: دوزهای مختلف اسانس آویشن باغی (25, 50, 100 mg/kg ,ip) موجب ایجاد تغییرات‌ معنی‌دار (***P<0.001)در پیشگیری از تحمل و وابستگی ناشی از مورفین شد. اسانس آویشن باغی با دوز ‌(100 mg/kg ,ip) باعث کاهش معنی‌دار (***P<0.001) در سطح سرمی MDA و افزایش معنی‌دار (*P<0.05) در سطح سرمی TAC گردید. نتیجه‌گیری: بخشی از مکانیسم‌های پیشگیری از تحمل و وابستگی ناشی از اسانس آویشن باغی از طریق مهار استرس اکسیداتیو است. لذا، مطالعات تکمیلی با اسانس آویشن باغی برای ارزیابی تحمل و وابستگی ناشی از مورفین پیشنهاد می‌شود.