بررسی ارتباط کنترل گلیسمیک در بیماران دیابتی مبتلا به COVID-19 بستری در ICU و Outcome بیماری

Abstract

بیماری COVID-19 به ویژه در سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 با افزایش میزان قند خون که این بیماران را در معرض خطر ابتلا به عفونت شدیدتر و پیش آگهی ضعیف‌تر قرار می‌دهد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط کنترل گلیسمیک در بیماران دیابتی مبتلا به COVID-19 بستری در ICU و Outcome بیماری بود. روش کار: بیماران دارای بیماری زمینه‌ای دیابت که به علت ابتلا به بیماری COVID-19 بین سال‌های 1398 الی 1400 در بیمارستان امام رضا تبریز بستری شدند وارد مطالعه شده بر اساس سطح BS به دو دسته کنترل قند متوسط (BS بین 140-180 mg/dl) و شدید (BS بین 100-140 mg/dl) تقسیم شده و ویژگی‌های بیماران در دو گروه مقایسه شد. یافته‌ها: پیامد بیماران مبتلا به کووید-19 با کنترل متوسط قند خون در مقابل بیماران مبتلا به کووید-19 با کنترل شدید قند خون ضعیف‌تر بود. شانس مرگ و میر چه داخل بخشی و چه داخل ICU برای بیماران مبتلا به کووید-19 که قند خونشان به طور متوسط (140 تا 180 mg/dl) کنترل شده بود 4.3 برابر بیماران مبتلا به کووید-19 بود که قند خونشان به طور شدید (100 تا 140 mg/dl) کنترل شده بود. بیماران با کنترل شدید قند خون نیاز کمتری به انتوباسیون و تهویه مکانیکی داشتند. بیماران کووید-19 با کنترل شدید قند خون دارای سطح پایین‌تر AST و LDH خون بودند که ممکن است به نفع شدت کمتر درگیری به ترتیب کبدی و ریوی این بیماران در مقایسه با بیماران کووید-19 با کنترل متوسط قند خون باشد. تفاوت معنی‌داری از نظر سن و جنس و همچنین وزن و BMI و مدت بستری بین بیماران دو گروه مشاهده نشد.