تهیه و ارزیابی ایمنی (سمیت سلولی) ژل عصاره شیرین بیان به عنوان ژل آنتی میکروبیال دهانی

Abstract

در سال های اخیر، استفاده از عصاره های گیاهی در طب مدرن افزایش یافته است. جستجو برای جایگزین های موثر، کارآمد، ایمن و اقتصادی منجر به افزایش استفاده از مواد موثره طبیعی مشتق شده از گیاهان در درمان بیماری های انسان شده است. گیاه شیرین بیان یک گیاه درمانی با خواص متنوع است که کاربرد زیادی در حوزه دندانپزشکی و بیماری های دهان و دندان دارد. مواد و روشها: گیاه شیرین بیان توسط یک گیاه شناس برای اصالت آنها شناسایی شد. پس از مراحل جداسازی عصاره از آن، عصاره شیرین بیان در فرم ژل دهانی تهیه شد. ژل تهیه شده (100 µg/mL) با اشعه گاما استریل شد. جهت سنجش سمیت سلولی، سلول‌های فیبروبلاست انسانی(HFFF2) از انستیتو پاستور به صورت فلاسک تهیه شد. ارزیابی میزان سمیت سلولی به روش MTT انجام گرفت و تعداد سلول های زنده به تناسب زمانی 24، 48 و 72 ساعت بعد از مداخله سنجیده و قیاس شد. پلیت حاوی محیط کشت بدون هیچ ماده ای به عنوان کنترل منفی (شاهد منفی) و پلیت دارای محیط کشت با حلال دی متیل سولفونامید به عنوان کنترل مثبت (شاهد مثبت) و پلیت حاوی ژل عصاره شیرین بیان به عنوان گروه مداخله در نظر گرفته شد. جهت آنالیز آماری، از تست آنوای دو سویه استفاده شد. سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج نشان داد که ژل عصاره شیرین بیان (100 µg/mL) در هیچ کدام از زمان ها بر روی سلولهای فیبروبلاست انسانی سمیت سلولی نشان نداد. آنالیز آماری نشان داد که هیچ تفاوت معنی داری در سمیت سلولی ژل عصاره شیرین بیان (100 µg/mL) بین گروه های کنترل و مداخله در هیچ کدام از زمان های 24، 48 و 72 ساعت مشاهده نشد. در مورد ژل شیرین بیان در زمان 24 ساعت نسبت به گروه کنترل سلولها رشد بیشتری داشتند. اما این تفاوت معنی دار نبود. نتیجه گیری: با توجه به عدم سمیت ژل عصاره شیرین بیان بر روی سلولهای فیبروبلاست انسانی در 100 µg/mL می توان از این ماده انواع فرمولاسیون های دهانی را جهت پپیشگیری یا درمان بیماری های دهان و دندان تهیه نمود. باید خاطرنشان نمود که جهت اثبات کارکرد بهتر این ماده، آزمایشات بیشتر در سطوح حیوانی و بالینی لازم است.