Show simple item record

dc.contributor.advisorپیرزاده, طاهره
dc.contributor.advisorصادقی, جاوید
dc.contributor.advisorآهنگرزاده رضایی, محمد
dc.contributor.authorیوسفی, لیلا
dc.date.accessioned2024-10-26T07:38:49Z
dc.date.available2024-10-26T07:38:49Z
dc.date.issued1402en_US
dc.identifier.urihttps://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/71558
dc.description.abstractاکثر ایزوله های هلیکوباکترپیلوری حامل ژن spoTهستند که در تشکیل بیوفیلم نقش به سزایی دارد. به علاوه نقش توالی های CRISPR-like در تشکیل بیوفیلم و مقاومت آنتی بیوتیکی در این باکتری تا به حال بررسی نشده است. بنابراین این تحقیق ارتباط ژن spoT و توالی های CRISPR-like را با مقاومت آنتی بیوتیکی و تشکیل بیوفیلم در ایزوله های هلیکوباکترپیلوری مورد هدف قرار داد. همچنین در این مطالعه نقش ژن spoT در مقاومت آنتی بیوتیکی و تشکیل بیوفیلم و بیان آن توسط PNA (پپتید نوکلئیک اسید) مورد ارزیابی قرار گرفت. روشها: ۳۶ ایزوله هلیکوباکترپیلوری برای حضور ژن spoT و توالی های CRISPR-like توسط روش PCR و ارتباطشان با مقاومت آنتی بیوتیکی و تشکیل بیوفیلم مورد مطالعه قرار گرفتند. مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله ها با روش میکروتیتر پلیت علیه آنتی بیوتیکهای آموکسی سیلین، تتراسایکلین، مترونیدازول و کلاریترومایسین مورد بررسی قرار گرفت. تشکیل بیوفیلم ایزوله ها با روش میکروتیتر پلیت ارزیابی شد. تاثیر PNA علیه مقاومت آنتی بیوتیکی و تشکیل بیوفیلم و سطح بیان ژنspoT مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: از ۳۳ ایزوله spoT مثبت، ۲۶ ایزوله قادر به تشکیل بیوفیلم بودند و هیچکدام از ۳ ایزوله spoT منفی قادر به تشکیل بیوفیلم نبودند. فراوانی مقاومت به آموکسی سیلین، تتراسایکلین، مترونیدازول و کلاریترومایسین در هلیکوباکترپیلوری های spoT مثبت به ترتیب (%۳۶)۱۲، (%۵۷) ۱۹، (%۵۷) ۱۹ و (۶۶/%۶۶)۲۲ بودند. از ۲۳ ایزوله CRISPR-like مثبت، ۱۹ ایزوله توانایی تشکیل بیوفیلم را داشتند و ۷ مورد از ۱۳ ایزوله CRISPR-like منفی قادر به تشکیل بیوفیلم بودند. فراوانی مقاومت به آموکسی سیلین، تتراسایکلین، مترونیدازول و کلاریترومایسین در هلیکوباکترپیلوری های CRISPR-like مثبت به ترتیب (%۴۸)۱۱، (%۷۸) ۱۸، (%۷۸) ۱۸ و (%۱۰۰) ۲۳ بودند. حداقل غلظت مهاری آموکسی سیلین، تتراسایکلین، مترونیدازول و کلاریترومایسین بدون PNA ۱۶، ۲، >۳۲ و ۰۶۲۵/۰ و با PNA ۴، ۲، ۳۲> و ۲۵/۰ بود. OD ایزوله تست شده با PNA ، ۴۱/۰ و بدون PNA، ۴۳۴/۰ بود. میزان بیان ژن spoT در سویه های مواجهه شده با PNA در مقایسه با سویه های مواجهه نشده ۲۰٪ کاهش یافت.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکیen_US
dc.relation.isversionofhttps://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/71556en_US
dc.subjectهلیکوباکترپیلوریen_US
dc.subjectمقاومت آنتی بیوتیکیen_US
dc.subjectبیوفیلمen_US
dc.titleارزیابی حضور توالی های CRISPR-like و ژن spoT در هلیکوباکتر پیلوری و ارتباط آنها با مقاومت آنتی بیوتیکی و تشکیل بیوفیلمen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorصمدی کفیل, حسین
dc.contributor.supervisorقوطاسلو, رضا
dc.identifier.docno221en_US
dc.identifier.callno221en_US
dc.description.disciplineباکتری شناسی پزشکیen_US
dc.description.degreePh Den_US


Files in this item

FilesSizeFormatView

There are no files associated with this item.

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record