تاثیر روغن شترمرغ بر میزان بهبودی زخم های فشاری نوزادان نارس: کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده

Abstract

چکیده مقدمه: پوست نوزادان نارس بدلیل فقدان یک سد کاملاً توسعه یافته در مقایسه با نوزادان ترم آسیب پذیرتر بوده و در معرض عفونت و سایر خطرات قرار دارد. بنابراین اجرای تدابیری جهت پیشگیری از بروز و درمان سریع آسیب های پوستی در نوزادان نارس امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر روغن شترمرغ بر میزان بهبودی زخم های فشاری نوزادان نارس انجام شد. روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده بود که بر روی 62 نوزاد نارس یستری در بخش های NICU بیمارستان الزهرا انجام گرفت. معیارهای ورود شامل سن حاملگی 28 تا 32 هفته و وجود زخم فشاری نیازمند درمان و داشتن دستور کتبی پزشک معالج بود. معیارهای خروج نیز وجود مشکلات پوستی بدو تولد/ اتوایمیون، داشتن حساسیت های پوستی و اعزام، ترخیص و یا فوت نوزاد قبل از اتمام دوره مطالعه بود. نمونه ها به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. سپس با استفاده از بلوک بندی تصادفی چهارتایی و شش تایی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. نوزادان گروه کنترل، درمان روتین زخم فشاری را دریافت کردند. در گروه مداخله علاوه بر درمان روتین، از روغن شترمرغ بر روی زخم پوستی، طبق دستور پزشک، هر هشت ساعت استفاده شد و نمره بهبودی زخم با استفاده از ابزار PUSH Score در مدت 10روز بررسی شد. داده های جمع آوری شده وارد نرم افزار SPSS نسخه 23 شده و با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و Mann-Whitney U با تعدیل نمره پایه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره PUSH در روزهای اول تا هفتم پس از مداخله، بین دو گروه تفاوت معنی دار آماری نداشت ولی در روزهای هشتم تا دهم مطالعه، نمره PUSH در نوزادان گروه مداخله پایین تر از نوزادان گروه کنترل بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (P˂0.001). همچنین مدت زمان لازم برای بهبودی کامل زخم فشاری در دو گروه مداخله و کنترل از نظر آماری تفاوت معنی دار داشت (P=0.008). نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، استفاده موضعی از روغن شترمرغ توانست سرعت بهبودی زخم های فشاری نوزادان نارس را کاهش دهد لذا می توان استفاده از این روغن حیوانی را بعنوان یک درمان ایمن و بدون عارضه در بخش های مراقبت ویژه نوزادان پیشنهاد نمود.