مقایسه شاخه های باکتریایی ، متابولیت ها و مسیرهای آپوپتوتیک در بافت روده بیماران دچار سرطان کولورکتال با غیر سرطانی

Abstract

سرطان کولورکتال شایع و تا حدی قابل پیشگیری، سومین سرطان متداول در سراسر جهان است. پیشنهاد شده است که باکتریوم و متابولوم ریز محیط های تومور در توسعه سرطان کولورکتال نقش داشته باشد. اینکه کدام باکتری و متابولیت با سرطان کولورکتال مرتبط است بحث برانگیز است. در این راستا، هدف ما بررسی باکتریوم، متابولوم و مسیرهای آپوپتوز در بافت روده بیماران سرطانی و افراد سالم بود. روش‌ها: 60 نمونه بافتی شامل بافت‌های سالم (H)، پولیپ آدنوماتوز (AP)، بافت سالم مجاور پولیپ آدنوماتوز (APA)، تومور سرطانی (CT) و بافت‌ سالم مجاور تومور سرطانی (CA) از شرکت‌کنندگان با سن و جنس تطابق داده شده در طی آندوسکوپی جمع‌آوری شد. توالی یابی 16S rRNA و طیف سنجی1H NMR برای شناسایی باکتریوم و متابولوم استفاده شد. ما همچنین متابولیت‌های تام را با کشت بی‌هوازی بافت‌های تازه به‌ دست آوردیم و سلول‌های HT-29 را با این متابولیت‌ها به منظور ارزیابی اثر آپوپتوتیک آنها با استفاده از روش‌های MTT ، real-time RT-PCR ، و رنگ‌آمیزی annexin V/PI ، تیمار کردیم. نتایج: ما مشاهده کردیم که اعضای خانواده Lachnospiraceae همزمان با تجمع استواستات و بتا هیدروکسی بوتیریک اسید در بافت‌های AP ، کاهش پیدا می کنند. علاوه بر این، چندین گونه باکتریایی از جمله Gemella morbillorum ، Morganella morganii ، Parabacteroides johnsonii ، Eikenella corrodens ، Prevotella bivia ، Lachnoclostridium symbiosum و Hungatella effluvia در گروه AP تجمع پیدا کرده بودند. همچنین، استات و فومارات نیز همزمان با Anaerotignum faecicola، Aeromonas enteropelogenes، Aeromonas veronii و Fusobacterium nucleatum در گروه CT افزایش داشتند. ما همچنین مشاهده کردیم که بقای سلول های HT-29 پس از تیمار با متابولیت های بافت طبیعی افراد سالم (HINTM) به صورت وابسته به دوز و زمان به طور قابل توجهی کاهش یافت.