تأثیر عصاره ی ترکیب گیاهی بر بافت شناسی اندومتر بیماران با اختلالات پرولیفراتیو آندومتر و هایپرپلازی ساده

Abstract

هیپرپلازی آندومتر یک تکثیر غیر فیزیولوژیک و غیر تهاجمی آندومتر است که می‌تواند منجر به سرطان اندومتر شود. نیاز به درمان های جدید با کمترین عوارض جانبی و کارایی بیشتر برای این بیماری همچنان وجود دارد. درطی سالهای اخیرکارآزمایی های بالینی متعددی درخصوص به کارگیری گیاهان دارویی در درمان هایپرپلازی اندومترصورت گرفته است که نیاز به ارزیابی بیشتری در مورد موثر بودن این روش وجود دارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر مخلوط چهار گیاه دارویی زردچوبه،‌ پوست پرتقال،‌ گیاه پنج انگشتی و ملیس همراه با مژسترول استات در بیماران با اختلالات پرولیفراتیو آندومتر و هایپرپلازی ساده و مقایسه آن با تجویز مژسترول استات به تنهایی انجام شد. روش: در این کارآزمایی بالینی، ۸۰ نفر از بیمارانی که با شکایت منوراژی به درمانگاه انکولوژی مرکز آموزش درمانی الزهرا تبریز مراجعه کرده و با کورتاژ تشخیصی یا بیوپسی آندومتر تشخیص اندومتر پرولیفراتیو با غدد نامنظم و یا هایپرپلازی ساده داده شده وارد مطالعه و به طور تصادفی به 2 گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. بیماران در گروه کنترل داروی مژسترول استات 40 میلی گرم سیکلیک و در گروه مداخله بیماران داروی مژسترول استات 40 میلی گرم سیکلیک را همراه با ترکیب عصاره ی گیاهی 500 میلی گرم که شامل 300 میلی گرم عصاره ی زردچوبه، 80 میلی گرم عصاره ملیس ، 100میلی گرم پوست پرتقال و 20 میلی گرم عصاره گیاه پنج انگشت بود را به طور سیکلیک و در هر سیکل یک کپسول در ۱۲ الی ۱۴روز در هر سیکل به مدت سه ماه دریافت کردند. بافت اندومتر در دو گروه بعد از سه ماه مقایسه شد. یافته ها: از مجموع 80 بیمار که در ابتدا وارد مطالعه شدند مجموعا 73 بیمار وارد تحلیل نهایی شدند. تفاوت معنی داری بین گروه مداخله و گروه کنترل در متغیرهای آنتروپومتریک، سابقه مصرف داروهای ضدبارداری، وجود بیماری‌های همراه و سابقه زایمان و بارداری بیماران وجود نداشت. در گروه مداخله 83.3٪ (۳۶/۳۰) بیماران و در گروه کنترل 62.2٪ (۳۷/۲۳) بیماران پاسخ به درمان داشتند که این تفاوت بین دو گروه از لحاظ آماری معنی دار بود. همچنین در هر دو گروه یک مورد پیشرفت بیماری به هاپرپلازی آتیپیک ثبت شد.