مقایسه اثر درمانی امپاگلیفلوزین با پیوگلیتازون و ویتامین E بر بیماری کبد چرب غیر الکلی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

امپاگلیفلوزین همراه با پیوگلیتازون و ویتامین E معمولاً برای درمان بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می شود، اما اثرات آنها هنوز مقایسه نشده است. این مطالعه با هدف مقایسه اثر درمانی امپاگلیفلوزین با پیوگلیتازون و ویتامین E بر NAFLD در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده به مدت 12 هفته به طول انجامید. بیماران مبتلا به NAFLD (70=n) با کمک جدول اعداد تصادفی به دو گروه امپاگلیفلوزین (35=n) و پیوگلیتازون + ویتامین E (n=35) گروه بندی شدند. بیماران گروه درمان، امپاگلیفلوزین 10 میلی‌گرم و متفورمین 500-2000 میلی‌گرم را به مدت 12 هفته دریافت کردند، در حالی که افراد شاهد، پیوگلیتازون 30 میلی‌گرم، ویتامین E و متفورمین 500-2000 میلی‌گرم را به مدت 12 هفته دریافت کردند. HbA1c، ALT، AST، ALP، کراتینین، اوره، تری گلیسیرید، کلسترول، HDL، LDL، وزن و BMI قبل از مداخله و بعد از مداخله ارزیابی شدند. بیماران در پایان هفته دوازدهم از نظر کبد چرب با سونوگرافی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: درمان با امپاگلیفلوزین باعث کاهش معنی‌دار وزن بدن، BMI، ALT، AST، ALP، LDL، کلسترول، تری گلیسیرید، گلوکز و HbA1C و افزایش HDL-C در مقایسه با شروع پس از 12 هفته شد (05/0>P). اما تیمار با پیوگلیتازون + ویتامین باعث کاهش معنی‌دار غلظت‌های ALT، AST، ALP و HbA1C و افزایش شاخص توده بدنی در مقایسه با پایه پس از 12 هفته شد (P>0.05). بیماران با گرید=0 در گروه تحت درمان با امپاگلیفلوزین در مقایسه با بیماران تحت درمان با پیوگلیتازون + ویتامین E بیشتر بودند.