درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه و ارتباط آن با تبعیت از احتیاطات استاندارد در میان پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز: یک مطالعه همبستگی توصیفی

Abstract

چکیده مقدمه: رابطه یک مفهوم چند بعدی پیچیده است. این یک جز حیاتی از عملکرد حرفه‌ای و هسته اصلی تعامل بین پرستار و بیمار است. مراقبت مبتنی بر رابطه در محیط‌هایی رخ می‌دهد که در آن همه اعضای سازمان به دانش و مشارکت سایر رشته‌ها احترام می‌گذارند و با هم‌کار می‌کنند. درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه می‌تواند بر عملکرد آنان تاثیر بگذارد. درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه در رابطه با عملکرد حرفه‌ای مختلف از جمله تبعیت از احتیاطات استاندارد، در محیط‌های بالینی مورد بررسی قرار نگرفته است. اقدامات احتیاطی استاندارد نشان‌دهنده حداقل اقدامات پیش‌گیری از عفونت هستند که برای تمام مراقبت‌های بیمار، صرف‌نظر از وضعیت مشکوک یا تایید شده عفونت بیمار، در هر محیطی که مراقبت‌های بهداشتی ارائه می‌شود، اعمال می‌شوند. این مطالعه با هدف بررسی درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه، تعیین تبعیت پرستاران از احتیاطات استاندارد و بررسی ارتباط بین درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه با تبعیت از احتیاطات استاندارد انجام شد. روش کار: این مطالعه همبستگی توصیفی در بیمارستان های علوم پزشکی شهر تبریز، در شمال غرب ایران انجام شد. داده‌ها در یک دوره شش‌ماهه از دی ماه سال1400 تا تیر ماه سال 1401 جمع‌آوری شد. برای نمونه گیری از جامعه، تکنیک نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. از شرکت کنندگان خواسته شد تا یک پرسشنامه خودگزارش دهی آنلاین را از طریق Google forme تکمیل کنند. پرسشنامه شامل سه بخش متغیرهای جمعیت شناختی و حرفه‌ای پرستاران، مقیاس درک پرستاران از محیط مراقبتی مبتنی بر رابطه (Nurse’s Perception of the Relationship Based Care Environment [NPRBCE scale]) و مقیاس تبعیت از احتیاطات استاندارد (Compliance with Standard Precautions Scale [CSPS]) بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و مدل رگرسیون در نرم افزار SPSS نسخه 24 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در مجموع، ۵۱۷ پرستار از ۲۶ بخش از ۱۰ بیمارستان در این مطالعه شرکت کردند. در مطالعه حاضر، میانگین نمره تبعیت پرستاران از احتیاطات استاندارد 87/11 از دامنه نمره 0 تا 20 (SD= 4.69, 95% CI=11.47-12.28) بود. میزان تبعیت از احتیاطات استاندارد 36/59 درصد از محدوه تا 100 درصد (SD=23.47, 95% CI=57.33-61.39) و زیر حد مطلوب بود. میانگین نمره درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه در این مطالعه 95/233 از دامنه نمره 56 تا 366 (SD= 35.52, 95% CI=230.88-237.02) بود. میانگین نمره استاندارد شده درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه در این مطالعه 55/63 ( (SD= 35.52, 95% CI=230.88-237.02 بود که در سطح متوسط قرار دارد. درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه در حیطه «پرستار به بیمار: احترام به بیمار» بیشترین نمره و در حیطه «پرستار به سازمان» کمترین نمره را داشت. این مطالعه نشان داد که بین درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه و تبعیت آنها از احتیاطات استاندارد همبستگی مستقیم، مثبت و متوسط وجود داشت (65/0r= و 001/0>P-value). علاوه بر این، جنسیت مرد، سطح تحصیلات کمتر ، عدم آشنایی با اقدامات احتیاطی استاندارد با تبعیت پایین تر در ارتباط بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که میزان تبعیت از احتیاطات استاندارد در میان پرستاران بیمارستان کمتر از حد مطلوب است. این مطالعه در خصوص همبستگی بین درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه و تبعیت از احتیاطات استاندارد در میان پرستاران بیمارستان در محیط‌های بالینی دانش پایه ارائه کرد. در این مطالعه، درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه در مؤلفه «پرستار به سازمان» کمترین امتیاز را کسب کرد. یافته‌ها دانش پایه در زمینه درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه در این مطالعه و مرجعی برای مطالعات دیگر در ایران و سایر کشورها خواهد بود. مطالعات آینده برای بررسی روابط علی بین درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه و تبعیت از احتیاطات استاندارد در محیط های بالینی مورد نیاز است. انجام مطالعاتی در زمینه بهبود درک پرستاران از محیط مراقبت مبتنی بر رابطه با تمرکز بر ارتباط پرستار با سازمان، دلایل عدم رعایت احتیاطات استاندارد و عوامل مؤثر بر آن پیشنهاد می شود. .