بررسی روش های درمانی و پیش آگهی هفت ساله پرفوراسیون مری توراسیک

Abstract

با توجه به مرگ و میر بالای پرفوراسیون مری و گاها اشتباه در تشخیص زود هنگام و نبود مطالعات مقایسه ای کافی در رابطه با روش های درمانی آن در این مطالعه به بررسی بیشتر روش های جراحی شایع پرفوراسیون مری توراسیک در بیمارستان امام رضا پرداخته ایم. تا با استفاده از نتایج آماری به دست آمده تکنیک های جراحی و عوارض مربوط به نوع جراحی و بهترین روش جراحی به منظور کاهش عوارض، مرگ و میر و هزینه های تحمیل شده به بیمار مشخص شود؛ با توجه به مطالب ذکر شده، هدف از مطالعه حاضر مقایسه روش های درمانی و پیش آگهی هفت ساله پرفوراسیون مری توراسیک بود. روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی تحلیلی می باشد.جمعیت مورد مطالعه شامل 69 نفر از مراجعه کنندگان به بیمارستان امام رضا از سال 1393 تا 1400، بیماران با تشخیص اولیه و نهایی پرفوراسیون مری توراسیک به علل یاتروژنیک یا جسم خارجی بستری و تحت درمان قرار گرفته اند. افراد زیر 18 سال و بالای 80 سال، بیماران با بیماری زمینه ای قلبی ریوی و سرطان های متاستاتیک و بیمارانی که در زمان مراجعه دچار مدیاستینیت شده اند از جمعیت مورد مطالعه حذف شدند.برای پیگیری بیماران با آنها تماس گرفته شد که فرد تماس گیرنده آموزش دیده بود؛ سپس اطلاعات و روش درمان و پیش آگهی هر روش جراحی و موربیدیته و مورتالیته هر بیمار را بر اساس چک لیست جمع آوری اطلاعات پایش شد. پس از اتمام مطالعه و جمع آوری داده ها، تجزیه و تحلیل آماری داده ها به وسیله ی نرم افزار SPSS و روش های آماری مناسب انجام شد. یافته ها : بررسی روش های مدیریت بیماران با پروفوراسیون مری حاکی از آن بودند که Drainage procedures through thoracotomy & Esophagectomy with reconstruction شایع ترین روش ها بودند؛ بیشترین میزان مورتالیتی در روش Thoracostomy (2 نفر از ده نفر) و Esophagogastrectomy without reconstruction (2 نفر از 11 نفر) و Drainage procedures through thoracotomy (3 نفر از 18 نفر) بودند. در مجموع 10 بیمار از بین 69 بیمار(47/14 درصد) فوت نمودند، بررسی تعیین سهم اثر روش های مختلف جراحی بر میزان مورتالیتی بیماران شرکت کننده در مطالعه حاکی از آن بود که تنها روش Drainage procedures through thoracotomy به صورت معناداری منجر به افزایش مورتالیتی و کاهش سوروایوال می شود(045/0=p) و سایر روش ها در کاهش سوروایوال نقشی ندارند(05/0˃p)؛ از طرفی دیگر مشخص شد که روش های T-tube drain (019/0=p) و Esophagectomy with reconstruction (027/0=p) به صورت معناداری در افزایش سوروایوال بیماران شرکت کننده در مطالعه موثرترند در حالی که سایر روش ها در سوروایوال بیماران تاثیر معناداری ندارند.