بررسی فراوانی علل بروز تشنج در بیماران مراجعه کننده به اورژانس در رده‌های سنی جوانان، میانسالان و سالمندان: یک مطالعه مقطعی گذشته نگر
Abstract
تشنج یکی از شایع ترین بیماری های عصبی است که افراد در هر سن و قومیتی را مبتلا می کند. شناخت شیوع و علل اساسی تشنج ها در گروه های سنی مختلف برای مدیریت بهتر و تصمیم گیری های دقیق‌تر بسیار حائز اهمیت است. اگرچه درمان دارویی در صرع با کنترل تشنج در 60 تا 70 درصد افراد همراه بوده است، کیفیت زندگی بیماران صرعی به طور مداوم در حال کاهش بوده و این افراد از افزایش میزان مرگ و میر زودرس بدون وجود دوره های بدون تشنج رنج می برند. لذا به کمک نتایج حاصل از این مطالعه می توان در خصوص جامعه بیمارانی که تشنج دارند در رده های سنی متفاوت علت یابی کرده و با توجه به علل شایع در هر رده سنی سعی در کنترل و مدیریت آن نموده و میزان هزینه های فردی و سیستم بهداشتی را کاهش داد.
روش کار. در این مطالعه مقطعی گذشته نگر ابتدا داده ها از جمعیت مراجعه کننده به اورژانس با شکایت تشنج از سال 1398تا 1400 استخراج شدند. تمامی بیمارانی که در طی سال های 1398 تا 1400 با شکایت تشنج به اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) مراجعه کردند وارد مطالعه شدند. داده ها از بایگانی بیمارستان استخراج شدند و بیمارانی که سن زیر 18 سال داشتند از مطالعه خارج شدند.
یافته ها. در مطالعه ما، مشاهده کردیم که در بین بیماران گروه سنی 18-39 سال سابقه تشنج قبلی بیشترین مورد بوده و پس از آن به ترتیب تروما به سر، سابقه مشکلات مغزی، سابقه کوما، هایپوگلیسمی، سابقه کرانیوتومی و سکته مغزی قرار داشتند. در گروه سنی 40 تا 65 سال نیز سابقه تشنج قبلی بالاترین مورد را به خود اختصاص داده و پس از آن سابقه مشکلات مغزی، تروما به سر، سابقه سکته مغزی، سابقه کوما و سابقه کرانیوتومی بودند. در بین بیماران بالای 65 سال اولین علت سابقه تشنج قبلی و بعد از آن سابقه سکته مغزی، سابقه مشکلات مغزی، سابقه کوما، سابقه تروما به سر و هایپوگلیسمی به ترتیب قرار داشتند.