برآورد سهم اثر ریسک فاکتورهای موثر بر دلیریوم سالمندان کاندید اندوسکوپی

Abstract

تجویز بنزودیازپین ها و داروهای مخدر و یا آرامبخش های قوی همچون کتامین و پروپوفول که برای تحمل اندوسکوپی تزریق می شوند همگی تا حدودی منجر به بروز دلیریوم می شوند؛ در صورتی که سایر فاکتورهای موثر بر دلیریوم را کنترل نکنیم، احتمال ابتلا به این عارضه چندین برابر می شود و اقامت در بیمارستان را برای این بیماران که جز بیماران سرپایی محسوب می شوند را چندین برابر می نماید؛ بنابراین ضرورت تعیین سهم اثر عوامل موثر بر دلیریوم در سالمندان کاندید اندوسکوپی وجود دارد. نتایج مطالعات گذشته حاکی از آنند که ابتلا به دلیریوم یک فرایند چندعلیتی می باشد که اطلاع از ریسک فاکتورهای آن و برآورد سهم اثر هر یک از آنان می تواند در انجام اقدامات پیشگیرانه مفید واقع شوند. لذا با توجه به مطالب ذکر شده، هدف از انجام مطالعه حاضر برآورد سهم اثر ریسک فاکتورهای موثر بر دلیریوم سالمندان کاندید اندوسکوپی می باشد روش کار و مواد: سه ساعت پس از اتمام اندوسکوپی جهت بررسی ابتلا به دلیریوم از ابزار Neecham استفاده شد. این ابزار جهت بررسی ریسک دلیریوم مورد استفاده قرار می گیرد و وضعیت روانشناختی فرد را مورد بررسی قرار می دهد. اطلاعات مرتبط با بیماری های زمینه ای، وضعیت دموگرافیک و داروهای مصرفی برای هر بیمار ثبت شد و سهم اثر هر فاکتور در بروز دلیریوم مشخص گردید. یافته ها : سن بالاتر از 70 سال به اندازه 14/3 برابر، مصرف سیگار به اندازه 96/1 برابر، تنهایی زندگی کردن به اندازه 25/3 برابر، کلاس ASA بالاتر از 2 به اندازه 14/5 برابر، دیابت ملیتوس به اندازه 25/5 برابر، فشار خون بالا به اندازه 41/3 برابر، سابقه سکته قلبی به اندازه 44/5 برابر، سکته مغزی به اندازه 37/9 برابر، افسردگی به اندازه 77/9 برابر، دلیریوم قبلی به اندازه 86/24 برابر، پلی فارماسی به اندازه 37/15 برابر، مصرف داروهای روانپزشکی به اندازه 36/14 برابر، تزریق پروپوفول در حین آندوسکوپی به اندازه 27/3 برابر، تزریق میدازولام در حین آندوسکوپی به اندازه 27/8 برابر و تزریق فنتانیل در حین آندوسکوپی به اندازه 57/3 برابر ریسک دلیریوم را در سالمندان کاندید آندوسکوپی افزایش می دهد.