اثر همزمان دوکسوروبیسین (DOX) و ممانتین بر روی درمان سرطان سینه در موش های مدل سازی شده با سلول های لاین 4T1

Abstract

سرطان سینه یکی از شایع ترین تومور ها ی تشخیص داده شده در بین تمامی سرطان ها در دنیا میباشد. این تومور دومین سرطان از لحاظ میزان بروز در بین زنان میباشد که سالانه مورتالیتی گسترده ای دارد. دوکسوروبیسین از دارو های شیمی درمانی میباشد که به طور گسترده در رژیم درمانی بیماران مبتلا به این سرطان استفاده میگردد. عوارض جانبی این دارو از جمله سمیت قلبی باعث میشود که استفاده از این دارو با محدودیت هایی روبرو باشد. در سال های اخیر داروی ممانتین اثرات محافظت کنندگی قلبی و همچنین ضد سرطانی از خود نشان داده است. ما دراین مطالعه بر آن شدیم تا اثر دارودرمانی همزمان با دوکسوروبیسین و ممانتین را بر روی موش های مدل سازی شده با سرطان سینه بررسی کنیم. روش ها: برای تلقیح تومور از رده سلولی 4T1 استفاده شد. پس از اینکه حجم تومور ها به حد مشخصی رسید به 4 گروه 3 تایی به صورت رندوم تقسیم شدند. یک گروه به عنوان گروه کنترل در تمام طول مطالعه سرم فیزیولوژیک دریافت کرد. یک گروه فقط داروی دوکسوروبیسین به میزان mg/kg 5 در 4 دوز، گروه بعدی داروی ممانتین در 15 دوز به میزان mg/kg 20 و در نهاین گروه آخر همزمان داروی دوکسوروبیسین و ممانتین را دریافت کرد. در نهایت پس از یک ماه موش ها قربانی شدند و بافت ریه، کبد از نظر بررسی متاستاز و قلب آن ها برای بررسی از نظر فاکتور های MPO،MDA و TNF-α جداسازی شد. تومور ها نیز برای انجام تست TUNEL از بافت های اطراف جداسازی و نگهداری شدند.

نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که اضافه کردن داروی ممانتین به رژیم درمانی موش های دریافت کننده دوکسوروبیسین باعث کاهش معنادار در سطح MDA و TNF-α میشود. از طرف دیگر نتایج تست تانل نشان داد که بیشترین میزان آپوپتوز سلول های توموری در گروه دریافت کننده همزمان ممانتین و دوکسوروبیسین بوده است. ممانتین به صورت معناداری باعث کاهش حجم و وزن تومور نسبت به گروه کنترل شده است. نتایج پاتولوژی نیز نشان داد که درمان همزمان با دوکسوروبیسین و ممانتین باعث کاهش تعداد و اندازه ندول های متاستازی شده است. همچنین تغییرات آتروفی در لام قلبی که ممانتین نیز دریافت کرده مشاهده نشد.