طراحی مدل پیشگویی کننده مرگ و میر بیمارستانی در بیماران بستری با کووید-۱۹

Abstract

سیر کلینیکی عفونت SARS-CoV-2 بسیار وسیع بوده و شامل عفونت بدون علامت، ناراحتی سیستم تنفسی فوقانی تا در برخی موارد عفونت های حاد و شدید کشنده می باشد. میزان عفونت زایی یکی از فاکتورهای اصلی ارزیابی شدت بیماری می باشد، ولی میزان مرگ و میری ناشی از کووید ۱۹ به علت عدم پیگیری بیماران با بیماری خفیف و متوسط به درستی تخمین زده نمی شود. هدف از مطالعه حاضر، طراحی مدل پیشگویی کننده مرگ و میر در بیماران بستری با کووید-۱۹ می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی تحلیلی بوده که در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) و سینا وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ۱۰۰۰ بیمار مبتلا به کووید ۱۹ با PCR مثبت بستری در بخش یا ICU وارد مطالعه شدند. متغیرهای مورد نیاز جمع آوری شد و پیامد بیماران به صورت فوت شده و زنده مانده بود که متغیرها بر اساس پیامد بیماران مقایسه شدند. یافته ها: تعداد ۱۰۰۰ بیمار مبتلا به کووید ۱۹ مراجعه کننده به بیمارستان های امام رضا و سینا شهر تبریز مورد بررسی قرار گرفتند که میانگین سن بیماران مورد مطالعه ۳۴/۵۶ سال بوده و ۷/۶۵ درصد بیماران مذکر بودند. به طور معنی داری میانگین سن بیماران فوت شده بالا بوده (۴۰/۱۸ ± ۳۶/۵۹ در مقابل ۶۸/۱۷ ± ۰۵/۵۵؛ ۰۰۱/۰p=) و بیشتر بیماران فوت شده مذکر (۶/۷۱ درصد در مقابل ۴/۲۸ درصد؛ ۰۱۱/۰p=) بوده اند. بررسی علائم بالینی نیز نشان داد که به طور معنی داری میزان SPO2 در بیماران فوت شده پایین تر بوده است (۱۷/۸ ± ۴۱/۸۴ در مقابل ۷۷/۴ ± ۳/۹۰؛ ۰۰۱/۰p=). همچنین مقایسه یافته های پاراکلینیکی بیماران نیز نشان داد که به طور معنی داری مقادیر WBC (۷۱/۷ ± ۲۷/۸ در مقابل ۲۹/۵ ± ۵۳/۷؛ ۰۰۹/۰p=)، نوتروفیل (۹۰/۹ ± ۶۸/۸۱ در مقابل ۱۹/۱۲ ± ۹۳/۷۸ درصد؛ ۰۰۱/۰p=)، ALT (۰۴/۶۶ ± ۸۲/۶۰ در مقابل ۴۸/۴۷ ± ۱۱/۴۶؛ ۰۰۱/۰p=)، AST (۰۰/۷۵ ± ۴۶/۵۶ در مقابل ۵۵/۳۸ ± ۷۳/۴۱؛ ۰۰۱/۰p=)، کراتینین (۳۴/۱ ± ۵۶/۱ در مقابل ۱۲/۱ ± ۲۳/۱؛ ۰۰۱/۰p=) و اوره (۹۸/۵۴ ± ۸۵/۶۲ در مقابل ۶۲/۳۲ ± ۹۸/۴۲؛ ۰۰۱/۰p=) در بیماران فوت شده بالاتر بوده است.