بررسی امکان کوتینگ هیدروکسی آپاتیت و کربن نانوتیوب بر ایمپلنت های تیتانیومی همراه با پوشش کایتوزان و بررسی اثر زیست سازگاری سلولی آن

Abstract

زمینه و هدف: امروزه استفاده از ایمپلنت های تیتانیومی برای جایگزینی دندان های از دست رفته در حال افزایش می باشد. تحقیقات برای یافتن روش های مختلف برای اصلاح سطح ایمپلنت برای بهبود استئواینتگریشن ادامه دارد. بدین منظور در مطالعه حاضر سعی در طراحی پوششی برای تیتانیوم شده است که بتواند نیازهای لازم را تأمین نماید. هدف از این مطالعه بررسی امکان کوتینگ هیدروکسی آپاتیت، کربن نانوتیوب و کیتوسان بر روی ایمپلنت آلیاژ تیتانیومی و بررسی زیست سازگاری آنها می باشد. مواد و روش اجرا: سی و پنج نمونه به قطر و طول 10 میلیمتر برش داده شد و سپس سنگ زنی شدند و بعد با سنباده گرید 1200 در آب سنباده زنی شدند و سپس با اسید و اتانول و استون شسته شدند. ابتدا نانو تیوب تیتانیوم دی اکسید به روش آنودیزاسیون و هیدروکسی آپاتیت به روش الکتروفورتیک دپوزیشن بر روی دیسکهای تیتانیوم کوت شده و کوتینگ بوسیله SEM و XRD تایید شد. سپس کربن نانوتیوب توسط واکنش استری شدن بر روی هیدروکسی آپاتیت پیوند زده شد و محصولات حاصل توسط طیف سنجی SEM و XRD تایید شد. در مرحله بعد کیتوسان بر روی کربن نانوتیوب و هیدروکسی آپاتیت کوت شده پیوند زده شد و محصول حاصل با SEM و XRD آنالیز و تایید شد. زیست سازگاری کوتینگ کامپوزیتی بر سطح ایمپلنت توسط MTT assey بررسی شد برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنف جهت بررسی نرمالیته داده ها، آنالیز واریانس یک طرفه و نرم افزار spss نسخه ی 24 استفاده شد. یافته ها: تصاویر میکروسکوپ الکترونی پوشش یکنواخت پارتیکل های هیدروکسی آپاتیت و کربن نانوتیوب را نشان می دهند. ارزیابی توسط XRD ماهیت کریستالی هر مرحله از کوتینگ را تایید کرد. ارزیابی زیست سازگاری تفاوت معناداری میان سمیت نمونه تیتانیومی کوت نشده و تیتانیوم کوت شده با هیدروکسی آپاتیت-کربن نانوتیوب-کیتوسان نشان نداد (P value>0.05). نتایج: پوشش ایمپلنت های تیتانیومی توسط هیدروکسی آپاتیت به روش الکتروفورتیک دپوزیشن و گرفت کربن نانوتیوب و کیتوسان بر روی آن باعث تولید نمونه تیتانیومی با زیست سازگاری بالا می گردد.