نمایش پرونده ساده آیتم

dc.contributor.advisorکوه سلطانی, مریم
dc.contributor.advisorفرامرزی, معصومه
dc.contributor.advisorمهرآموز, بهاره
dc.contributor.authorپرهیزکار, علی
dc.date.accessioned2024-08-18T08:01:13Z
dc.date.available2024-08-18T08:01:13Z
dc.date.issued1403en_US
dc.identifier.urihttps://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/70961
dc.description.abstractلیکن‌پلان دهانی(OLP) یک بیماری مزمن التهابی خودایمنی است. این بیماری بیشتر افراد میان‌سال، به ویژه زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. OLP دارای ظاهرهای مختلف کلینیکی مانند ضایعات سفید کوچک تا مناطق بزرگی که مخاط دهان را درگیر می‌کنند، است که اغلب با درد و ناراحتی همراه است. علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست اما به عوامل ژنتیکی، عفونی، دارویی، ایمونولوژیک، عصبی و روانی نسبت داده می‌شود. تشخیص OLP شامل بررسی کلینیکی و در برخی موارد بیوپسی برای تأیید هیستوپاتولوژیک است که این بیماری را از سایر ضایعات دهانی مانند لوکوپلاکیا و کارسینوم سلول‌های پلاکی دهان تمایز می‌دهد. درمان اصلی OLP به کاهش علائم و تسکین درد متمرکز است و اغلب از طریق درمان‌های موضعی صورت می‌گیرد. پیگیری‌های منظم به دلیل احتمال بازگشت و تأثیرات بر سلامت دهان، از اهمیت بالایی برخوردار است. مواد و روش‌ها: مطالعه مورد/شاهد بر روی بیماران لیکن‌پلان دهانی مراجعه‌کننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز انجام شد. حجم نمونه این مطالعه 46 بیمار و 46 فرد سالم (گروه کنترل) بود که از لحاظ مشخصات دموگرافیک مشابهت داشتند. از معاینات بالینی و آزمایش‌های هیستوپاتولوژیک برای انتخاب بیماران استفاده شد. روش نمونه‌گیری در دسترس بود و برای هر بیمار لیکن‌پلان یک فرد سالم مشابه در گروه کنترل بررسی شد. 5 شاخص OHI-s، PI، GI، BOP و DMFT برای هر دو گروه اندازه‌گیری شد وتحلیل آماری داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و آزمون Mann-Whitney U انجام شد. نتایج: 97.8 درصد از هر دو گروه زن و 2.2 درصد مرد بودند. میانگین سنی بیماران لیکن‌پلان 44.13 سال با انحراف معیار 9.83 و افراد سالم 44.22 سال با انحراف معیار 10.30 بود. میانگین شاخص OHI-s در بیماران لیکن‌پلان 1.44 و در افراد سالم 1.28 بود. میانگین BOP در بیماران 5.47 و در افراد سالم 2.78 بود. میزان BOP در بیماران به طور معنی‌داری بیشتر بود. میانگین PI در بیماران 0.78 و در افراد سالم 0.77 بود. میانگین GI در بیماران 0.69 و در افراد سالم 0.64 بود. میانگین شاخص DMFT در بیماران 15.63 و در افراد سالم 16.69 بود. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که تنها در شاخص BOP بین بیماران مبتلا به لیکن‌پلان دهانی و افراد سالم اختلاف معنی‌داری وجود دارد.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکیen_US
dc.subjectلیکن‌پلان دهانی، بهداشت دهانی، شاخص‌ پریودنتال، DMFT، BOP، GI، PI، OHI-sen_US
dc.titleمقایسه شاخص‌های بهداشت دهانی، سلامت پریودنتال و DMFT در بیماران مبتلا به لیکن‌پلان دهانی با افراد سالمen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorپایا, لادن
dc.contributor.supervisorحسین پور سرمدی, مریم
dc.identifier.docno605005en_US
dc.identifier.callno71659en_US
dc.contributor.departmentآسیب شناسی دهان، فک و صورتen_US
dc.description.disciplineدندانپزشکیen_US
dc.description.degreeدکترای عمومیen_US
dc.citation.reviewerمحبوبی, زینب
dc.citation.reviewerامام ویردی زاده, پریا
dc.citation.reviewerبرزگر, فرشاد
dc.citation.reviewerفتاحی, شیرین


فایلهای درون آیتم

Thumbnail

این آیتم در مجموعه های زیر مشاهده می شود

نمایش پرونده ساده آیتم