تاثیر مکمل یاری اولئیل اتانول آمید همراه با رژیم کاهش وزن بر وضعیت استرس اکسیداتیو در بیماران بزرگسال مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

Abstract

بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) یکی از شایعترین بیماریهای مزمن کبدی است و شیوع آن به سرعت در حال افزایش است. استرس اکسیداتیو و افزایش تولید گونه‌های فعال اکسیژن (ROS)، پراکسیداسیون چربی‌ها در غشای سلولهای کبدی را افزایش داده و نقش قابل توجهی را در پیشرفت NAFLD ایفا میکند. اولئیل اتانول آمید(OEA)، به عنوان یک ترکیب شبه اندوکانابینوئیدی، تاثیر مهمی بر هومئوستاز انرژی و کنترل دریافت مواد غذایی دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مکمل یاری OEA بر سطوح سرمی گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، مالون دی آلدهید (MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل (TAC) در بیماران بزرگسال چاق مبتلا به NAFLD طراحی گردید. مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل‌دار سه سوکور در60 فرد بزرگسال چاق مبتلا به NAFLD انجام شد. افراد واجد شرایط به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و دارونما (30=n در هر گروه) تقسیم شدند. گروه مداخله روزانه دو کپسول 125 میلی‌گرمی OEA و گروه کنترل مقادیر مشابه دارونما (نشاسته) به مدت12 هفته دریافت کردند. در ابتدا و انتهای مطالعه سطوح سرمیGPX ، SOD، MDA و TAC در بیماران قبل و بعد از مکمل یاری به روش الایزا اندازه گیري شد. نتایج: در پایان مطالعه افزایش معنی‌داری در سطوح سرمی TAC و SOD در گروه OEA نسبت به گروه دارونما مشاهده شد (P به ترتیب 039/0، 018/0). همچنین غلظت سرمی MDA در گروه OEA در مقایسه با دارونما به طور قابل توجهی کاهش یافت (003/0=P). با این وجود، هیچ تغییر معنی‌دار بین گروهی در سطح سرمی GPX یافت نشد. بین درصد تغییرات استرس اکسیداتیو سرم و پارامترهای آنتی اکسیدانی با درصد تغییرات برخی از شاخصهای تن سنجی درگروه مداخله همبستگی معنی داری وجود داشت (05/0>P).